Άρθρα

 

 

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Δημητριάδος & Ἁλμυροῦ κ. Ἰγνάτιε, παριστάμενε καί μετά ἄλλων μελῶν τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐν συγχοροστασίᾳ ὡς ἐκ προσώπου τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου τοῦ Β’,

Σεπτή τῶν λοιπῶν προσκεκλημένων ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου ἡμῶν κ. Διονυσίου Ἱεραρχῶν χορεία,

Πανοσιολογιώτατε ἅγιε Ἀρχιγραμματεῦ τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,

Τίμιον Πρεσβυτέριον, Χριστοῦ Διακονία,

Ἐξοχώτατοι καί Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες,

Ἐνδοξότατοι Ἐκπρόσωποι τῶν Στρατιωτικῶν, Ἀστυνομικῶν καί λοιπῶν ἀρχῶν τῆς Κορινθίας,

εὐλογημένε Λαέ τοῦ Θεοῦ,

παρίσταται ἡ ταπεινότης μου σήμερον ἐν μέσῳ Ὑμῶν ὡς ἐκ προσώπου τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου ἡμῶν, τόν ὁποῖον, ἐκ τῆς κακοβούλου ἐπηρείας τῆς ἐπαράτου νόσου μετά παρέλευσιν δέκα ἐννέα (19) συναπτῶν ἐτῶν, στερούμεθα ἀπόψε. Βεβαίως ἡμεῖς οἱ ἄμεσοι συνεργάται του ἔχομεν τό εὐτύχημα νά καρπούμεθα ὠφελείας ἐκ τῆς δεξιότητος τοῦ πνεύματός του καί τῆς πολυχρονίου πείρας του, ἀλλά καί ὁ ὑπό τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ ἐμπεπιστευμένος αὐτῷ Λαός νά δέχηται τήν σοφήν διακυβέρνησίν του καί τήν ἀνύστακτον Ποιμαντικήν του μέριμναν, ὡς ἐν καιροῖς εὐδίας, καί ἐν τῷ διελθόντι σχεδόν ἕν (1) ἔτος τῶν προσωπικῶν του ὀδυνῶν, διακονῶν τόν ἐπίγειον καί τόν οὐράνιον προορισμόν τῶν πνευματικῶν του τέκνων καί ἀπό «κλίνης ὀδυνηρᾶς καί στρωμνῆς κακώσεως» (Γ’ εὐχή τοῦ Ἱεροῦ Εὐχελαίου). Ἀλλά καί ἡ θέα μόνη τῆς εὐγενοῦς, γλυκείας, αἰθερίας, δραστηρίας καί σεβασμίας μορφῆς του κατ᾿ αὐτάς τάς ἡμέρας τῶν «ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΑΥΛΕΙΩΝ», τά ὁποῖα οὐχί μόνον ἀνεζωπύρωσε ἀλλά δι᾿ ἀτρύτων κόπων ἐνέδειξε ταῦτα, περιβάλλων αὐτά διά «Συνοδικῆς ἀξίας», παρεῖχεν ἡμῖν ἀξιόζηλον πρός μίμησιν παράδειγμα καί ἐνέπνεεν εἰς τάς καρδίας ἡμῶν θάρρος καί ἐγκαρτέρησιν εἰς τήν κοπιώδη πρός οὐρανόν πορείαν πάντων ἡμῶν τῶν μελῶν τῆς «στρατευομένης» καί ἐν Κορίνθῳ παροικούσης Ἁγίας Ἐκκλησίας. Αὕτη ἡ θέα τῆς γλυκείας καί εὐγενοῦς μορφῆς του ἀπουσιάζει ἀπόψε! Ὅμως ἐλπίζομεν, ἐπερειδόμενοι εἰς τούς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Πολιούχου ἡμῶν Ἁγίου Παύλου˙ «τοῖς ἀγαπῶσι τόν Θεόν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν» (Ρωμ. η’, 28) καί «πιστός δέ ὁ Θεός, ὅς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπέρ ὅ δύνασθε, ἀλλά ποιήσει σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκβασιν» (Α’ Κορ. ι’, 13), ὅτι ὁ Κύριος χαρίσεται αὐτόν εἰς ἡμᾶς «σῷον, ὑγιᾶ καί μακροημερεύοντα».

Τούτου ἕνεκα ὑποδεχόμεθα πάντας Ὑμᾶς, ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, καί ἐφέτος ὡς, καί ἐπί δέκα ἐννέα (19) συναπτά ἔτη, τοῦτο ἔπραττε ἐν πολλῇ χαρᾷ ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης ἡμῶν κ. Διονύσιος μετά τῆς δεούσης τιμῆς εἰς τήν ἀφνειόν Κόρινθον, καί ἀποτελεῖ ἡ ἐνταῦθα εἰρηνική, σεβασμία καί λαμπρά παρουσία Ὑμῶν, ἰδιαιτέρως ἡ ἐφετινή, στηριγμόν, ἐνίσχυσιν, εὐλογίαν θεόπεμπτον εἰς τήν δοκιμαζομένην, ἕνεκα τῆς ἀσθενείας τοῦ Ποιμενάρχου ἡμῶν, Ἀποστολικήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κορίνθου. Ὑποδεχόμεθα Ὑμᾶς ἐν καιρῷ γενικῆς θλίψεως, καθώς ἡ ὑφήλιος συγκλονίζεται ἀπό «πολέμους καί ἀκοάς πολέμων» (Ματθ. κδ’, 6), ἀπό αἱματηράς συγκρούσεις μέ χιλιάδας θυμάτων ἐξ αὐτῶν καί ἐκ τῶν ἐπακολούθων τούτων. Καί Ὑμεῖς ὡς «ἄγγελοι εἰρήνης», πιστοί φύλακες τῶν τιμαλφῶν καί τῶν Ὁσίων τῆς ἀμωμήτου Πίστεως ἡμῶν, δίδετε τήν καλήν καί παρήγορον μαρτυρίαν τῆς εἰς Χριστόν πίστεως, ἥτις «ἐστίν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τόν κόσμον» (Α’ Ἰω. ε’, 4), «τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος» (Α’ Πετρ. γ’, 15), τῆς ἀγάπης, ἥτις «οὐδέποτε ἐκπίπτει» (Α’ Κορ. ιγ’, 8). Χαιρόμεθα διότι ἔχομεν Ὑμᾶς ἀνά μέσον ἡμῶν καί κυρίως ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν.

Ἐξόχως ὅμως σκιρτᾷ καί ἀγαλλιᾷ ἡ καρδία τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου ἡμῶν κ. Διονυσίου διά τήν ἔντιμον καί ἀξιότιμον ἐνταῦθα Ὑμετέραν παρουσίαν πρός εὐλογίαν διά τῶν τιμίων Ὑμῶν χειρῶν τοῦ εὐαγοῦς Κλήρου, τῶν Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων, τῶν Ἀρχόντων καί τοῦ Πιστοῦ Λαοῦ, ἁπάντων τιμητῶν τῆς Ἱερᾶς μνήμης Παύλου τοῦ Οὐρανοβάμονος, τοῦ Ἱδρυτοῦ τῆς ἐν Κορίνθῳ τοπικῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας καί προστάτου τῆς περιακούστου ταύτης πόλεως.

Ὑψώσατε, παρακαλῶ Ὑμᾶς, ἱκέτιδας χεῖρας Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Μητροπολῖται καί ἐκπρόσωποι Αὐτῆς ἅγιε Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ κ. Ἰγνάτιε, ἅγιε Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας, Μήλου, Δήλου & Μυκόνου κ. Δωρόθεε, ἅγιε Γρεβενῶν κ. Δαβίδ, ἅγιε Νέας Κρήνης & Καλαμαριᾶς κ. Ἰουστῖνε, (ἅγιε Σισανίου & Σιατίστης κ. Ἀθανάσιε), Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται ἅγιε Χαλκίδος κ. Χρυσόστομε, ἅγιε Ζιχνῶν & Νευροκοπίου κ. Ἱερόθεε, ἅγιε Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρε, (ἅγιε Μαντινείας & Κυνουρίας κ. Ἐπιφάνιε), Θεοφιλέστατε ἅγιε Σκοπέλου κ. Νικόδημε, οἱ ὁποῖοι εὐχαρίστως ἀπεδέχθητε τήν πρόσκλησιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου ἡμῶν κ. Διονυσίου καί λαμπρύνετε μέ τήν εὐλογητήν Ὑμῶν παρουσίαν καί συμπροσευχήν, φανεροῦντες τήν ἀγαπητικήν Ὑμῶν διάθεσιν πρός τό σεβαστόν αὐτοῦ πρόσωπον, τήν ἔνδοξον πανήγυριν τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Ἁγίου Παύλου, καί εὐχηθῆτε ὑπέρ ὑγείας καί σωτηρίας τοῦ Πατρός ἡμῶν Διονυσίου Ἀρχιερέως, τοῦ Κλήρου, τῶν Ἀρχόντων καί τοῦ Λαοῦ τῆς θεοτηρήτου Ἀποστολικῆς Ἱερᾶς ταύτης Μητροπόλεως.

Ὀφειλετικῶς καί ἐν εὐγνωμοσύνῃ πολλῇ εὐχαριστοῦμεν τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος, τόν Σεπτόν Προκαθήμενον τῆς καθ᾿ Ἑλλάδα Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας κ. κ. Ἱερώνυμον Β’ διά τάς Συνοδικάς «εὐλογίας», τάς ὁποίας ὑπεραφθόνως ἀπέστειλεν ἡμῖν υἱϊκῶς εὐχόμενοι Αὐτῷ μακρότητα ἡμερῶν ἐν ἀκροτάτῃ ὑγιείᾳ καί ἀμεταπτώτῳ εὐημερίᾳ ὅπως ἐμπνέῃ, κατευθύνῃ καί ὁδηγῇ ἡμᾶς διά τῆς τηλεσκόπου Ἀρχιεπισκοπικῆς Αὐτοῦ μερίμνης ὑπέρ τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Εἴθισται, Σεβασμιώτατοι - Θεοφιλέστατε, εἰς τάς προσφωνήσεις αὐτάς νά «καλωσορίζωνται» οἱ ὑψηλοί καλεσμένοι διά τῆς γνωστῆς καί παγίας φράσεως˙ «Ὡς εὖ παρέστητε». Ἐπιτρέψατέ μοι νά παραλλάξω τόν χαιρετισμόν τοῦτον διά τῆς ἐκ τοῦ τόπου καταγωγῆς μου θυμοσόφου φράσεως˙ «καλῶς τους, τούς Σεβασμιωτάτους καί τόν Θεοφιλέστατον, κι ἄς ἔκαναν καί κόπο, πού ἦλθαν καί νοστίμευσαν τόν λυπημένο τόπο»!

Ὑμεῖς δέ, Σεβασμιώτατε Συνοδικέ Μητροπολίτα ἅγιε Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ κ. Ἰγνάτιε, ὁ ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁρισθείς Ἱεροκήρυξ τῆς πανηγυρικῆς προσευχητικῆς ταύτης συνάξεως καί προεξάρχων αὐτῆς, ἔχετε τόν λόγον, ὅπως ἐκ τοῦ μελιρρύτου στόματος Ὑμῶν ἀκούσωμεν˙ «ὅσα ἀληθῇ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα» (Φιλιπ. δ’, 8) καί διδαχθῶμεν δι᾿ αὐτῶν.

Εὐχαριστῶ Ὑμᾶς ἅπαντας ἐκ βαθέων! Εὔχεσθε.