ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΥ
Η
ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
Ἱερεὺς Εὐλογητὸς
ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί,
καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀναγνώστης Ἀμήν.
Ἱερεὺς Δόξα
σοι ὁ Θεός, δόξα σοι.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ
Πνεῦμα της Ἀληθείας, ὁ Πανταχοῦ Παρὼν καὶ
τὰ Πάντα Πληρῶν, ὁ Θησαυρός τῶν Ἀγαθῶν
καὶ Ζωῆς Χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν
ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης
κηλῖδος καὶ σῶσον, Ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀναγνώστης Ἀμήν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος,
ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ γ')
Δόξα...
Καὶ νῦν...
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς.
Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις
ἡμῶν,
Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας
ἡμῖν.
Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς
ἀσθενείας ἡμῶν,
ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός
σου.
Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον,
Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα...
Καὶ νῦν...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς
οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω
ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς
ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν
ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν
σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα
ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς
ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς
ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς
ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Ἱερεὺς Ὅτι
σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...
Ἀμήν.
Κύριε
ἐλέησον ιβ'
Δόξα...
Καὶ νῦν...
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν
τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν
Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν
αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.
Ψαλμὸς
50
Ἐλέησόν με ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα
ἐλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν
σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου
ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς
ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας
μου καθάρισόν με
ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω
καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι
διὰ παντὸς
σοὶ μόνω ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν
σου ἐποίησα ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς
λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί
σε
ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην
καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ
μήτηρ μου
ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ
ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς
μοι
ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καὶ καθαρισθήσομαι
πλυνεῖς με καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι
ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην
ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα
ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν
ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας
μου ἐξάλειψον
καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ
Θεὸς καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν
τοῖς ἐγκάτοις μου
μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου
σου καὶ τὸ πνεῦμα σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς
ἀπ' ἐμοῦ
ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου
σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με
διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου καὶ ἀσεβεῖς
ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεὸς ὁ
Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά
μου τὴν δικαιοσύνην σου
Κύριε τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καὶ τὸ
στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου
ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἂν ὁλοκαυτώματα
οὐκ εὐδοκήσεις
θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν
συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ
ἐξουδενώσει
ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῇ εὐδοκίᾳ
σου τὴν Σιὼν καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη
Ἱερουσαλημ
τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφορὰν
καὶ ὁλοκαυτώματα, τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ
τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
ΨΑΛΜΟΣ
ΞΔ' (64)
Σοὶ πρέπει ὕμνος, ὁ Θεός, ἐν Σιών,
καὶ σοὶ ἀποδοθήσεται εὐχὴ ἐν Ἱερουσαλήμ.
Εἰσάκουσον προσευχῆς μου, πρὸς σὲ πᾶσα
σάρξ ἥξει,
Λόγοι ἀνόμων ὑπερεδυνάμωσαν ἡμᾶς,
καὶ ταῖς ἀσεβείαις ἡμῶν σὺ ἱλάσῃ.
Μακάριος, ὃν ἐξελέξω, καὶ προσελάβου,
κατασκηνώσει ἐν ταῖς αὐλαῖς σου.
Πλησθησόμεθα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς τοῦ οἴκου
σου, Ἅγιος ὁ ναός σου, θαυμαστὸς ἐν δικαιοσύνῃ.
Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ
ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων
τῆς γῆς, καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν.
Ἑτοιμάζων ὄρη ἐν τῇ ἰσχὺϊ αὐτοῦ,
περιεζωσμένος ἐν δυναστείᾳ, ὁ συνταράσσων τὸ
κύτος τῆς θαλάσσης, ἤχους κυμάτων αὐτῆς
τὶς ὑποστήσεται;
Ταραχθήσονται τὰ ἔθνη, καὶ φοβηθήσονται οἱ
κατοικοῦντες τὰ πέρατα ἀπὸ τῶν σημείων
σου, ἐξόδους πρωΐας, καὶ ἑσπέρας τέρψεις.
Ἐπεσκέψω τὴν γῆν, καὶ ἐμέθυσας αὐτήν,
ἐπλήθυνας τοῦ πλουτίσαι αὐτήν,
Ὁ ποταμὸς τοῦ Θεοῦ ἐπληρώθη ὑδάτων,
ἡτοίμασας τὴν τροφὴν αὐτῶν, ὅτι οὕτως
ἡ ἑτοιμασία.
Τὰς αὔλακας αὐτῆς μέθυσον, πλήθυνον τὰ
γεννήματα αὐτῆς, ἐν ταῖς σταγόσιν αὐτῆς
εὐφρανθήσεται ἀνατέλλουσα.
Εὐλογήσεις τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ
τῆς χρηστότητός σου, καὶ τὰ πεδία σου πλησθήσονται
πιότητος,
Πιανθήσονται τὰ ὡραῖα τῆς ἐρήμου,
καὶ ἀγαλλίασιν οἱ βουνοὶ περιζώσονται,
Ἐνεδύσαντο οἱ κριοὶ τῶν προβάτων, καὶ
αἱ κοιλάδες πληθυνοῦσι σῖτον, κεκράξονται·
καὶ γὰρ ὑμνήσουσιν.
ΨΑΛΜΟΣ
ΞΕ' (65)
Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ,
ψάλατε δὴ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, δότε
δόξαν ἐν αἰνέσει αὐτοῦ,
Εἴπατε τῷ Θεῷ· Ὡς φοβερὰ τὰ ἔργα
σου, ἐν τῷ πλήθει τῆς δυνάμεώς σου
ψεύσονταί σε οἱ ἐχθροί σου.
Πᾶσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν σοι, καὶ ψαλάτωσάν
σοι, ψαλάτωσαν δὴ τῷ ὀνόματί σου, Ὕψιστε.
Δεῦτε καὶ ἴδετε τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ,
ὡς φοβερὸς ἐν βουλαῖς ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς
τῶν ἀνθρώπων,
Ὁ μεταστρέφων τὴν θάλασσαν εἰς ξηρὰν ἐν
ποταμῷ διελεύσονται ποδί, ἐκεῖ εὐφρανθησόμεθα
ἐπ' αὐτῷ.
τῷ
δεσπόζοντι ἐν τῇ
δυναστείᾳ αὐτοῦ τοῦ αἰῶνος, οἱ ὀφθαλμοὶ
αὐτοῦ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἐπιβλέπουσιν,
οἱ παραπικραίνοντες μὴ ὑψούσθωσαν ἐν ἑαυτοῖς,
Εὐλογεῖτε, ἔθνη, τὸν Θεὸν ἡμῶν,
καὶ ἀκουτίσασθε τὴν φωνὴν τῆς αἰνέσεως
αὐτοῦ.
Τοῦ θεμένου τὴν ψυχήν μου εἰς ζωήν, καὶ
μὴ δόντος εἰς σάλον τοὺς πόδας μου.
Ὅτι ἐδοκίμασας ἡμᾶς ὁ Θεός, ἐπύρωσας
ἡμᾶς, ὡς πυροῦται τὸ ἀργύριον.
Εἰσήγαγες ἡμᾶς εἰς τὴν παγίδα, ἔθου
θλίψεις ἐπὶ τὸν νῶτον ἡμῶν, ἐπεβίβασας
ἀνθρώπους ἐπὶ τὰς κεφαλὰς ἡμῶν.
Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες
ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν.
Εἰσελεύσομαι εἰς τὸν οἶκόν σου ἐν
ὁλοκαυτώμασιν, ἀποδώσω σοι τὰς εὐχάς,
ἃς διέστειλε τὰ χείλη μου, καὶ ἐλάλησε
τὸ στόμα μου ἐν τῇ θλίψει μου.
Ὁλοκαυτώματα μεμυελωμένα ἀνοίσω σοι, μετὰ
θυμιάματος καὶ κριῶν, ἀνοίσω σοι βόας μετὰ
χιμάρων.
Δεῦτε, ἀκούσατε, καὶ διηγήσομαι ὑμῖν,
πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Θεόν, ὅσα ἐποίησε
τῇ ψυχῇ μου.
Πρὸς αὐτὸν τῷ στόματί μου ἐκέκραξα,
καὶ ὕψωσα ὑπὸ τὴν γλῶσσάν μου.
Ἀδικίαν εἰ ἐθεώρουν ἐν καρδίᾳ
μου, μὴ εἰσακουσάτω μου, Κύριος.
Διὰ τοῦτο εἰσήκουσέ μου ὁ Θεός,
προσέσχε τῇ φωνῇ τῆς
δεήσεώς μου.
Εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἀπέστησε
τὴν προσευχήν μου καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἀπ'
ἐμοῦ.
ΨΑΛΜΟΣ
Ξς' (66)
Ὁ Θεὸς οἰκτειρήσαι ἡμᾶς, καὶ εὐλογήσαι
ἡμᾶς, ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ
ἐφ' ἡμᾶς, καὶ ἐλεήσαι ἡμᾶς.
Τοῦ γνῶναι ἐν τῇ γῇ τὴν ὁδόν
σου, ἐν πᾶσιν ἔθνεσι τὸ σωτήριόν σου,
Ἐξομολογησάσθωσάν σοι λαοί, ὁ Θεός, ἐξομολογησάσθωσάν
σοι λαοὶ πάντες.
Εὐφρανθήτωσαν καὶ ἀγαλλιάσθωσαν ἔθνη, ὅτι
κρινεῖς λαοὺς ἐν εὐθύτητι, καὶ ἔθνη ἐν
τῇ γῇ ὁδηγήσεις,
Ἐξομολογησάσθωσάν σοι λαοί, ὁ Θεός, ἐξομολογησάσθωσάν
σοι λαοὶ πάντες, γῆ ἔδωκε τὸν καρπὸν αὐτῆς.
Εὐλογήσαι ἡμᾶς ὁ Θεός, ὁ Θεὸς ἡμῶν,
εὐλογήσαι ἡμᾶς ὁ Θεός, καὶ φοβηθήτωσαν
αὐτὸν πάντα τὰ πέρατα τῆς γῆς.
Δόξα... Καὶ νῦν...
Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα
Σοι, ὁ Θεός, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον,
Κύριε, ἐλέησον, Δόξα... Καὶ νῦν...
ΨΑΛΜΟΣ
ΞΖ' (67)
Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν
οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ
προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν,
Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν, ὡς
τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός, οὕτως
ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου
τοῦ Θεοῦ,
Καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν, ἀγαλλιάσθωσαν
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τερφθήτωσαν ἐν εὐφροσύνῃ,
ᾌσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ ὀνόματι αὐτοῦ,
ὁδοποιήσατε τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ δυσμῶν,
Κύριος ὄνομα αὐτῷ.
Καὶ ἀγαλλιᾶσθε ἐνώπιον αὐτοῦ,
ταραχθήτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, τοῦ
πατρὸς τῶν ὀρφανῶν καὶ κριτοῦ τῶν χηρῶν,
Ὁ Θεὸς ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ,
ὁ Θεὸς κατοικίζει μονοτρόπους ἐν οἴκῳ.
Ἐξάγων πεπεδημένους ἐν ἀνδρείᾳ, ὁμοίως
τοὺς παραπικραίνοντας, τοὺς κατοικοῦντας ἐν τάφοις,
Ὁ Θεὸς ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε ἐνώπιον
τοῦ λαοῦ σου, ἐν τῷ διαβαίνειν σε ἐν τῇ
ἐρήμῳ.
Γῆ ἐσείσθη· καὶ γὰρ οἱ οὐρανοὶ
ἔσταξαν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ τοῦ Σινᾶ,
ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ Ἰσραήλ.
Βροχὴν ἑκούσιον ἀφοριεῖς, ὁ Θεός,
τῇ κληρονομίᾳ σου, καὶ
ἠσθένησε, σὺ δὲ κατηρτίσω αὐτήν.
Τὰ ζῷά σου κατοικοῦσιν ἐν αὐτῇ, ἡτοίμασας
ἐν τῇ χρηστότητί σου τῷ πτωχῷ, ὁ Θεός,
Κύριος δώσει ῥῆμα τοῖς εὐαγγελιζομένοις
δυνάμει πολλῇ.
Ὁ βασιλεὺς τῶν δυνάμεων τοῦ ἀγαπητοῦ,
τῇ ὡραιότητι τοῦ
οἴκου διελέσθαι σκῦλα.
Ἐὰν κοιμηθῆτε ἀναμέσον τῶν κλήρων,
πτέρυγες περιστερᾶς περιηργυρωμέναι, καὶ τὰ μετάφρενα
αὐτῆς ἐν χλωρότητι χρυσίου,
Ἐν τῷ διαστέλλειν τὸν Ἐπουράνιον βασιλεῖς,
ἐπ' αὐτῆς χιονωθήσονται ἐν Σελμών.
Ὄρος τοῦ Θεοῦ, ὄρος πῖον, ὄρος τετυρωμένον,
ὄρος πῖον.
Ἵνα τί ὑπολαμβάνετε ὄρη τετυρωμένα; τὸ
ὄρος, ὃ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς κατοικεῖν ἐν
αὐτῷ; καὶ γὰρ ὁ Κύριος κατασκηνώσει εἰς
τέλος.
Τὸ ἅρμα τοῦ Θεοῦ μυριοπλάσιον, χιλιάδες
εὐθηνούντων, Κύριος ἐν αὐτοῖς ἐν Σινᾷ
ἐν τῷ ἁγίῳ.
Ἀναβὰς εἰς ὕψος, ἠχμαλώτευσας αἰχμαλωσίαν,
ἔλαβες δόματα ἐν ἀνθρώποις· καὶ γὰρ
ἀπειθοῦντας, τοῦ κατασκηνῶσαι.
Κύριος ὁ Θεὸς εὐλογητός, εὐλογητὸς
Κύριος ἡμέραν καθ' ἡμέραν, κατευοδώσαι ἡμῖν
ὁ Θεὸς τῶν σωτηρίων ἡμῶν,
Ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ Θεὸς τοῦ σῴζειν,
καὶ τοῦ Κυρίου Κυρίου αἱ διέξοδοι τοῦ
θανάτου,
Πλὴν ὁ Θεὸς συνθλάσει κεφαλὰς ἐχθρῶν
αὐτοῦ, κορυφὴν τριχὸς διαπορευομένων ἐν
πλημμελείαις αὐτῶν.
Εἶπε Κύριος, ἐκ Βασὰν ἐπιστρέψω, ἐπιστρέψω
ἐν βυθοῖς θαλάσσης.
Ὅπως ἂν βαφῇ ὁ πούς σου ἐν αἵματι,
ἡ γλῶσσα τῶν κυνῶν σου ἐξ ἐχθρῶν παρ'
αὐτοῦ.
Ἐθεωρήθησαν αἱ πορεῖαί σου, ὁ Θεός,
αἱ πορεῖαι τοῦ Θεοῦ μου τοῦ βασιλέως μου τοῦ
ἐν τῷ ἁγίῳ.
Προέφθασαν ἄρχοντες ἐχόμενοι ψαλλόντων, ἐν
μέσῳ νεανίδων τυμπανιστριῶν,
Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν,
Κύριον ἐκ πηγῶν Ἰσραήλ,
Ἐκεῖ Βενιαμὶν νεώτερος ἐν ἐκστάσει,
ἄρχοντες Ἰούδα ἡγεμόνες αὐτῶν, ἄρχοντες
Ζαβουλών, ἄρχοντες Νεφθαλείμ.
Ἔντειλαι, ὁ Θεός, τῇ δυνάμει σου, δυνάμωσον, ὁ
Θεός, τοῦτο, ὃ κατειργάσω ἐν ἡμῖν,
Ἀπὸ τοῦ Ναοῦ σου ἐπὶ Ἱερουσαλήμ,
σοὶ οἴσουσι βασιλεῖς δῶρα,
Ἐπιτίμησον τοῖς θηρίοις τοῦ καλάμου, ἡ
συναγωγὴ τῶν ταύρων ἐν ταῖς δαμάλεσι τῶν
λαῶν, τοῦ μὴ ἀποκλεισθῆναι τοὺς δεδοκιμασμένους
τῷ ἀργυρίῳ.
Διασκόρπισον ἔθνη τὰ τοὺς πολέμους θέλοντα.
Ἥξουσι πρέσβεις ἐξ Αἰγύπτου, Αἰθιοπία
προφθάσει χεῖρα αὐτῆς τῷ Θεῷ.
Αἱ βασιλεῖαι τῆς γῆς, ᾄσατε τῷ Θεῷ,
ψάλατε τῷ Κυρίῳ. Ψάλατε τῷ Θεῷ τῷ
ἐπιβεβηκότι ἐπὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ
οὐρανοῦ κατὰ ἀνατολάς, ἰδοὺ δώσει
τῇ φωνῇ αὐτοῦ
φωνὴν δυνάμεως.
Δότε δόξαν τῷ Θεῷ, ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ
ἡ μεγαλοπρέπεια αὐτοῦ, καὶ ἡ δύναμις
αὐτοῦ ἐν ταῖς νεφέλαις.
Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ,
ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, αὐτὸς δώσει δύναμιν
καὶ κραταίωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ, εὐλογητὸς
ὁ Θεός,
Δόξα... Καὶ νῦν... Ἀλληλούϊα,
Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα Σοι, ὁ Θεός,
Κύριε, ἐλέησον (γ'), Δόξα...
Καὶ νῦν...
ΨΑΛΜΟΣ
ΞΗ' (68)
Σῶσόν με, ὁ Θεός, ὅτι εἰσήλθοσαν ὕδατα
ἕως ψυχῆς μου. Ἐνεπάγην εἰς ἰλὺν βυθοῦ,
καὶ οὐκ ἔστιν ὑπόστασις.
Ἦλθον εἰς τὰ βάθη τῆς θαλάσσης, καὶ
καταιγὶς κατεπόντισέ με,
Ἐκοπίασα κράζων, ἑβραγχίασεν ὁ λάρυγξ
μου, ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοί μου ἀπὸ τοῦ
ἐλπίζειν με ἐπὶ τὸν Θεόν μου,
Ἐπληθύνθησαν ὑπὲρ τὰς τρίχας τῆς
κεφαλῆς μου οἱ μισοῦντές με δωρεάν,
Ἐκραταιώθησαν οἱ ἐχθροί μου, οἱ ἐκδιώκοντές
με ἀδίκως, ἃ οὐχ ἥρπαζον, τότε ἀπετίννυον.
Ὁ Θεός, σὺ ἔγνως τὴν ἀφροσύνην
μου, καὶ αἱ πλημμέλειαί μου ἀπὸ σοῦ οὐκ
ἀπεκρύβησαν.
Μὴ αἰσχυνθείησαν ἐπ' ἐμὲ οἱ ὑπομένοντές
σε, Κύριε, Κύριε τῶν δυνάμεων.
Μηδὲ ἐντραπείησαν ἐπ' ἐμὲ οἱ ζητοῦντές
σε, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ.
Ὅτι ἕνεκά σου ὑπήνεγκα ὀνειδισμόν,
ἐκάλυψεν ἐντροπὴ τὸ πρόσωπόν μου.
Ἀπηλλοτριωμένος ἐγενήθην τοῖς ἀδελφοῖς
μου, καὶ ξένος τοῖς υἱοῖς τῆς μητρός
μου,
Ὅτι ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου κατέφαγέ
με, καὶ οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων
σε ἐπέπεσον ἐπ' ἐμέ.
Καὶ συνεκάλυψα ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν
μου, καὶ ἐγενήθη εἰς ὀνειδισμοὺς ἐμοί.
Καὶ ἐθέμην τὸ ἔνδυμά μου σάκκον,
καὶ ἐγενόμην αὐτοῖς εἰς παραβολήν,
Κατ' ἐμοῦ ἠδολέσχουν οἱ καθήμενοι ἐν
πύλαις, καὶ εἰς ἐμὲ ἔψαλλον οἱ πίνοντες
οἶνον.
Ἐγὼ δὲ τῇ προσευχῇ
μου πρὸς σέ, Κύριε, καιρὸς εὐδοκίας,
Ὁ Θεὸς ἐν τῷ πλήθει τοῦ ἐλέους
σου ἐπακουσόν μου, ἐν ἀληθείᾳ τῆς
σωτηρίας σου.
Σῶσόν με ἀπὸ πηλοῦ, ἵνα μὴ ἐμπαγῶ,
ῥυσθείην ἐκ τῶν μισούντων με, καὶ ἐκ
τῶν βαθέων τῶν ὑδάτων.
Μὴ με καταποντισάτω καταιγὶς ὕδατος, μηδὲ
καταπιέτω με βυθός, μηδὲ συσχέτω ἐπ' ἐμὲ
φρέαρ τὸ στόμα αὐτοῦ.
Εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ὅτι χρηστὸν τὸ
ἔλεός σου, κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν
σου ἐπίβλεψον ἐπ' ἐμέ.
Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ
τοῦ παιδός σου, ὅτι θλίβομαι, ταχὺ ἐπάκουσόν
μου.
Πρόσχες τῇ ψυχῇ
μου, καὶ λύτρωσαι αὐτήν, ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν
μου ῥῦσαί με.
Σὺ γὰρ γινώσκεις τὸν ὀνειδισμόν μου, καὶ
τὴν αἰσχύνην μου, καὶ τὴν ἐντροπήν
μου,
Ἐναντίον σου πάντες οἱ θλίβοντές με, ὀνειδισμὸν
προσεδόκησεν ἡ ψυχή μου καὶ ταλαιπωρίαν,
Καὶ ὑπέμεινα συλλυπούμενον, καὶ οὐχ ὑπῆρξε,
καὶ παρακαλοῦντας, καὶ οὐχ εὗρον.
Καὶ ἔδωκαν εἰς τὸ βρῶμά μου χολήν,
καὶ εἰς τὴν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος,
Γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν ἐνώπιον
αὐτῶν εἰς παγίδα, καὶ εἰς ἀνταπόδοσιν,
καὶ εἰς σκάνδαλον.
Σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμοί αὐτῶν τοῦ
μὴ βλέπειν, καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν
διαπαντὸς σύγκαψον.
Ἔκχεον ἐπ' αὐτοὺς τὴν ὀργήν σου,
καὶ ὁ θυμὸς τῆς ὀργῆς σου καταλάβοι αὐτούς.
Γενηθήτω ἡ ἔπαυλις αὐτῶν ἠρημωμένη,
καὶ ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτῶν μὴ ἔστω
ὁ κατοικῶν.
Ὅτι ὃν σὺ ἐπάταξας αὐτοὶ κατεδίωξαν,
καὶ ἐπὶ τὸ ἄλγος τῶν τραυμάτων μου
προσέθηκαν.
Πρόσθες ἀνομίαν ἐπὶ τὴν ἀνομίαν
αὐτῶν, καὶ μὴ εἰσελθέτωσαν ἐν δικαιοσύνῃ
σου.
Ἐξαλειφθήτωσαν ἐκ βίβλου ζώντων, καὶ
μετὰ δικαίων μὴ γραφήτωσαν.
Πτωχὸς καὶ ἀλγῶν εἰμι ἐγώ, ἡ
σωτηρία σου, ὁ Θεός, ἀντιλάβοιτό μου.
Αἰνέσω τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου μετ' ᾠδῆς,
καὶ μεγαλυνῶ αὐτὸν ἐν αἰνέσει.
Καὶ ἀρέσει τῷ Θεῷ ὑπὲρ μόσχον
νέον, κέρατα ἐκφέροντα καὶ ὁπλάς,
Ἰδέτωσαν πτωχοί, καὶ εὐφρανθήτωσαν, ἐκζητήσατε
τὸν Θεόν, καὶ ζήσεται ἡ ψυχὴ ὑμῶν.
Ὅτι εἰσήκουσε τῶν πενήτων Κύριος, καὶ
τοὺς πεπεδημένους αὐτοῦ οὐκ ἐξουδένωσεν,
Αἰνεσάτωσαν αὐτὸν οἱ οὐρανοὶ καὶ
ἡ γῆ, θάλασσα καὶ πάντα τὰ ἕρποντα ἐν
αὐτῇ.
Ὅτι ὁ Θεὸς σώσει τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήσονται
αἱ πόλεις τῆς Ἰουδαίας.
Καὶ κατοικήσουσιν ἐκεῖ, καὶ κληρονομήσουσιν
αὐτήν.
Καὶ τὸ σπέρμα τῶν δούλων σου καθέξουσιν
αὐτήν, καὶ οἱ ἀγαπῶντες τὸ ὄνομά
σου κατασκηνώσουσιν ἐν αὐτῇ.
ΨΑΛΜΟΣ
ΞΘ' (69)
Ὁ
Θεός,
εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες, Κύριε, εἰς
τὸ βοηθῆσαί μοι σπεῦσον.
Αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες
τὴν ψυχήν μου.
Ἀποστραφήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ
καταισχυνθήτωσαν οἱ βουλόμενοί μοι κακά.
Ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι, οἱ
λέγοντές μοι· Εὖγε, εὖγε.
Ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθήτωσαν ἐπὶ
σοὶ πάντες, οἱ ζητοῦντές σε, ὁ Θεός,
καὶ λεγέτωσαν διαπαντός· Μεγαλυνθήτω ὁ Κύριος,
οἱ ἀγαπῶντες τὸ σωτήριόν σου.
Ἐγὼ δὲ πτωχός εἰμι καὶ πένης, ὁ
Θεός, βοήθησόν μοι. Βοηθός μου καὶ ῥύστης
μου εἶ σύ, Κύριε, μὴ χρονίσῃς.
Δόξα...
Καὶ νῦν... Καὶ εὐθὺς
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα,
Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν
τε πάντων καὶ ἀοράτων.
Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν
Χριστόν, τὸν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τὸν
Μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ
πάντων τῶν αἰώνων. Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν
ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ γεννηθέντα,
οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ
τὰ πάντα ἐγένετο. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς
ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν
κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα
ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς
Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ
ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου καὶ παθόντα
καὶ ταφέντα. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ
ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς. Καὶ ἀνελθόντα
εἰς τοὺς Οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ
δεξιῶν τοῦ Πατρός. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον
μετὰ δόξης κρίναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ
τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. Καὶ εἰς
τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον, τὸ
Ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον,
τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον
καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διά τῶν
Προφητῶν. Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ
Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Ὁμολογῶ ἓν Βάπτισμα
εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Προσδοκῶ ἀνάστασιν
νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ἀμήν.
Εἶτα, Τρισάγιον,
Δόξα... Καὶ νῦν... Παναγία Τριάς... Κύριε, ἐλέησον
(γ'), Δόξα... Καὶ νῦν... Πάτερ ἡμῶν,,.
Ὁ Ἱερεύς, Ὅτι Σοῦ
ἐστιν...
Ὁ Ἀναγνώστης
τὰ Τροπάρια ταῦτα, ἅτινα οὐδέποτε ἀντικαθίστανται
δι' ἄλλων, ἐκτὸς ἐὰν ἤθελε συμπέσῃ
προεόρτιος ἢ μεθέορτος ἡμέρα, ἢ ἀπόδοσις
Δεσποτικῆς καὶ Θεομητορικῆς ἑορτῆς, ὁπότε
ἀντ' αὐτῶν λέγομεν χῦμα τὸ οἰκεῖον
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος
β'
Τὰς ἄνω Δυνάμεις μιμούμενοι οἱ
ἐπὶ γῆς, ἐπινίκιον ὕμνον προσφέρομέν
σοι, Ἀγαθέ, Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ, ὁ
Θεὸς ἡμῶν. Πρεσβείαις, Κύριε, τῶν Ἁγίων
σου, καὶ σῶσόν με,
Δόξα...
Ἄκτιστε φύσις, ἡ τῶν ὅλων
δημιουργός, τὰ χείλη ἡμῶν ἄνοιξον, ὅπως
ἀναγγέλλωμεν τὴν αἴνεσίν σου βοῶντες· Ἅγιος,
Ἅγιος, Ἅγιος εἶ, ὁ Θεός. Πρεσβείαις Κύριε,
τῆς Θεοτόκου καὶ σῶσόν με.
Καὶ
νῦν...
Τῆς κλίνης καὶ τοῦ ὕπνου ἐξεγείρας
με Κύριε, τὸν νοῦν μου φώτισον, καὶ τὴν
καρδίαν καὶ τὰ χείλη μου ἄνοιξον, εἰς τὸ
ὑμνεῖν σε, ἁγία Τριάς, Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος
εἶ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, πρεσβείαις, Κύριε, τῆς
Θεοτόκου, ἐλέησον ἡμᾶς.
Εἶτα
τό, Κύριε, ἐλέησον (μ'), καὶ τὴν Εὐχὴν
ταύτην
Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ
ὥρᾳ ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς
προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος Χριστὸς ὁ Θεός,
ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυέσπλαγχνος,
ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καί τοὺς ἁμαρτωλοὺς
ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν
διά τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν
, αὐτός Κύριε, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν ἐν
τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις καὶ
ἴθυνον τὴν ζωὴν ἡμῶν πρὸς τὰς ἐντολάς
σου. Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα
ἅγνισον , τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον, τὰς ἐννοίας
κάθαρον καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης
θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡμᾶς
ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα τῇ παρεμβολῇ
αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι καταντήσωμεν
εἰς τὴν ἑνότητα της πίστεως καὶ εἰς τὴν
ἐπίγνωσιν της ἀπροσίτου σου δόξης, ὅτι εὐλογητὸς
εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κύριε
ἐλέησον γ'
Δόξα...
Καὶ νῦν...
Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ
ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν
ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.
Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον
Πατερ.
Ἱερεὺς Ὁ Θεὸς
οἰκτειρήσαι ἡμᾶς, καὶ εὐλογήσαι ἡμᾶς,
ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐφ' ἡμᾶς,
καὶ ἐλεήσαι ἡμᾶς.
ΤΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΔΑΡΙΟΥ
Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτορ, Κύριε
Υἱὲ μονογενὲς Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ ἅγιον
Πνεῦμα, μία θεότης, μία Δύναμις, ἐλέησόν
με τὸν ἁμαρτωλόν, καὶ οἷς ἐπίστασαι
κρίμασι σῶσόν με τὸν ἀνάξιον δοῦλόν
σου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
Εἶτα τὴν ἑπομένην
Εὐχήν.
ΕΥΧΗ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ
Μεγαλύνων μεγαλύνω σε, Κύριε, ὅτι
ἐπεῖδες ἐπὶ τὴν ταπείνωσίν μου καὶ
οὐ συνέκλεισάς με εἰς χεῖρας ἐχθρῶν, ἀλλ'
ἔσωσας ἐκ τῶν ἀναγκῶν τὴν ψυχήν μου.
Καὶ νῦν, Δέσποτα, σκεπασάτω με ἡ χείρ σου
καὶ ἔλθοι ἐπ' ἐμὲ τὸ ἔλεός σου,
ὅτι τετάρακται ἡ ψυχή μου καὶ κατώδυνός
ἐστιν ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτὴν ἐκ
τοῦ ἀθλίου μου καὶ ῥυπαροῦ σώματος τούτου,
μὴ ποτε ἡ πονηρὰ τοῦ ἀντικειμένου βουλὴ
συναντήσῃ καὶ παρεμποδίσῃ αὐτήν, διὰ
τὰς ἐν ἀγνοίᾳ καὶ γνώσει ἐν τῷ
βίῳ τούτῳ γενομένας μοι ἁμαρτίας. Ἵλεως
γενοῦ μοι, Δέσποτα, καὶ μὴ ἰδέτω ἡ
ψυχή μου τὴν ζοφερὰν καὶ σκοτεινὴν ὄψιν τῶν
πονηρῶν δαιμόνων, ἀλλὰ παραλαβέτωσαν αὐτὴν
Ἄγγελοί σου φαιδροὶ καὶ φωτεινοί. Δὸς δόξαν
τῷ ὀνόματί σου τῷ ἁγίῳ, καὶ
τῇ σῇ δυνάμει ἀνάγαγέ
με εἰς τὸ θεῖόν σου βῆμα. Ἐν τῷ κρίνεσθαί
με μὴ καταλάβοι με ἡ χείρ τοῦ ἄρχοντος τοῦ
κόσμου τούτου εἰς τὸ κατασπάσαι με τὸν ἁμαρτωλὸν
εἰς βυθὸν ᾋδου, ἀλλὰ παράστηθί μοι,
καὶ γενοῦ μοι σωτὴρ καὶ ἀντιλήπτωρ.
Ἐλέησον, Κύριε, τὴν ῥυπωθεῖσαν
τοῖς πάθεσι τοῦ βίου ψυχήν μου, καὶ καθαρὰν
αὐτὴν διὰ μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως
πρόσδεξαι, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν... (ἐκ γ') καὶ τοὺς Ψαλμούς.
ΨΑΛΜΟΣ
ΡΚ' (120)
Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη,
ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου.
Ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου, τοῦ ποιήσαντος
τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
Μὴ δῴης εἰς σάλον τὸν πόδα σου, μηδὲ
νυστάξει ὁ φυλάσσων σε,
Ἰδού, οὐ νυστάξει, οὐδὲ ὑπνώσει
ὁ φυλάσσων τὸν Ἰσραήλ.
Κύριος φυλάξοι σε, Κύριος σκέποι σοι ἐπὶ
χεῖρα δεξιάν σου.
Ἡμέρας ὁ Ἥλιος οὐ συγκαύσει σε, οὐδὲ
ἡ Σελήνη τὴν νύκτα,
Κύριος φυλάξοι σε ἀπὸ παντὸς κακοῦ, φυλάξοι
τὴν ψυχήν σου ὁ Κύριος.
Κύριος φυλάξοι τὴν εἴσοδόν σου, καὶ τὴν
ἔξοδόν σου, ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως
τοῦ αἰῶνος.
ΨΑΛΜΟΣ
ΡΛΓ' (133)
Ἰδοὺ δὴ εὐλογεῖτε τὸν
Κύριον πάντες οἱ δοῦλοι Κυρίου, οἱ
ἑστῶτες ἐν οἴκῳ Κυρίου,
ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν.
Ἐν ταῖς νυξὶν ἐπάρατε τὰς
χεῖρας ὑμῶν εἰς τὰ ἅγια, καὶ εὐλογεῖτε
τὸν Κύριον.
Εὐλογήσαι σε Κύριος ἐκ Σιών, ὁ
ποιήσας τὸν Οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
Δόξα... Καὶ νῦν...
Τρισάγιον, Μετανοίας (γ' ), Δόξα... Καὶ νῦν...
Παναγία Τριάς... Κύριε, ἐλέησον (γ'), Δόξα...
Καὶ νῦν... Πάτερ ἡμῶν...
Ὁ Ἱερεύς Ὅτι
σοῦ ἐστιν...
Ἦχος
πλ. δ'
Μνήσθητι, Κύριε, ὡς ἀγαθὸς
τῶν δούλων σου, καὶ ὅσα ἐν βίῳ ἥμαρτον,
συγχώρησον· οὐδεὶς γὰρ ἀναμάρτητος, εἰμὴ
σὺ ὁ δυνάμενος, καὶ τοῖς μεταστᾶσι δοῦναι
τήν ἀνάπαυσιν.
Ὁ βάθει σοφίας φιλανθρώπως, πάντα
οἰκονομῶν, καὶ τὸ συμφέρον πᾶσιν ἀπονέμων,
μόνε Δημιουργέ, ἀνάπαυσον Κύριε τὰς ψυχὰς
τῶν δούλων σου· ἐν σοὶ γὰρ τὴν ἐλπίδα
ἀνέθεντο, τῷ ποιητῇ καὶ πλάστῃ καὶ
Θεῷ ἡμῶν.
Δόξα...
Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον
Χριστέ, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου, ἔνθα οὐκ
ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ
ζωὴ ἀτελεύτητος.
Καὶ
νῦν... Θεοτοκίον
Μακαρίζομέν σε πᾶσαι αἱ γενεαί,
Θεοτόκε Παρθένε· ἐν σοὶ γὰρ ὁ ἀχώρητος
Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, χωρηθῆναι ηὐδόκησε.
Μακάριοι ἑσμὲν καὶ ἡμεῖς, προστασίαν
σε ἔχοντες· ἡμέρας γὰρ καὶ νυκτὸς
πρεσβεύεις ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ τὰ σκῆπτρα
τῆς βασιλείας ταῖς σαῖς ἱκεσίαις κρατύνονται·
διὸ ἀνυμνοῦντες βοῶμέν σοι· Χαῖρε
κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
Κύριε,
ἐλέησον (ιβ')
Ὁ
Ἱερεύς, τὴν ἑπομένην Εὐχὴν
ΕΥΧΗ
Μνήσθητι, Κύριε, τῶν ἐπ' ἐλπίδι
ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων πατέρων
καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, καὶ πάντων τῶν
ἐν εὐσεβείᾳ καὶ πίστει τελειωθέντων,
καὶ συγχώρησον αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα, ἑκούσιόν
τε καὶ ἀκούσιον, ἐν λόγῳ, ἢ ἔργῳ,
ἢ κατά, διάνοιαν πλημμεληθὲν ὑπ' αὐτῶν.
Καὶ κατασκήνωσον αὐτοὺς ἐν τόποις φωτεινοῖς,
ἐν τόποις χλοεροῖς, ἐν τόποις ἀναψύξεως,
ἔνθα ἀπέδρα πᾶσα ὀδύνη, λύπη, καὶ
στεναγμός, ὅπου ἡ ἐπισκοπὴ τοῦ προσώπου
σου εὐφραίνει πάντας τοὺς ἀπ' αἰῶνος Ἁγίους
σου. Χάρισαι αὐτοῖς καὶ ἡμῖν τὴν
Βασιλείαν σου καὶ τὴν μέθεξιν τῶν ἀφράστων
καὶ αἰωνίων σου ἀγαθῶν, καὶ τῆς σῆς
ἀπεράντου καὶ μακαρίας ζωῆς τὴν ἀπόλαυσιν.
Σὺ γὰρ εἶ ἡ ζωή, ἡ ἀνάστασις,
καὶ ἡ ἀνάπαυσις τῶν κεκοιμημένων δούλων
σου, Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν
δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ
σου Πατρί, καί, τῷ Παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ,
καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί,
καὶ εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ὑπερένδοξε, ἀειπάρθενε, εὐλογημένη
Θεοτόκε, προσάγαγε τὴν ἡμετέραν προσευχὴν τῷ
Υἱῷ σου καὶ Θεῷ ἡμῶν, καὶ αἴτησαι
ἵνα σώσῃ διά σοῦ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατήρ,
καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τὸ Πνεῦμα
τὸ ἅγιον, Τριὰς ἁγία, δόξα σοι.
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ
ἀνατίθημι, Μήτηρ του Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ
τὴν σκέπην σου.
Ἦχος
πλ. β'
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον
ἡμᾶς· πάσης γὰρ ἀπολογίας ἀποροῦντες,
ταύτην σοι τὴν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ
ἁμαρτωλοὶ προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα...
Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς· ἐπὶ
σοὶ γὰρ πεποίθαμεν, μὴ ὀργισθῇς ἡμῖν
σφόδρα, μηδὲ μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν·
ἀλλ' ἐπίβλεψον καὶ νῦν, ὡς εὔσπλαγχνος,
καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν
ἡμῶν· σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν,
καὶ ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν
σου, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.
Καὶ
νῦν...
Τῆς εὐσπλαγχνίας τὴν πύλην ἄνοιξον
ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες
εἰς σέ, μὴ ἀστοχήσωμεν, ῥυσθείημεν διὰ
σοῦ τῶν περιστάσεων· σὺ γὰρ εἶ ἡ
σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.
Κύριε
ἐλέησον μ'
Δόξα...
Καὶ νῦν...
Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ
ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν
ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως
Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.
Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον
Πάτερ.
Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατά τὸ
μέγα ἔλεὸς Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον
καὶ ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ
ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Κύριε, ἐλέησον. (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
ἡμῶν, (δεῖνος) καὶ πάσης
τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε,
ἐλέησον. (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν
Ἔθνους, πάσης Ἀρχῆς καὶ Ἐξουσίας ἐν
αὐτῷ, τοῦ κατὰ ξηρὰν θάλασσαν καὶ ἀέρα
φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ. Κύριε, ἐλέησον.
(3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης,
ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως
καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων
τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων
χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν
τῇ πόλει ταύτῃ, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν
καὶ ἀφειρωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου.
Κύριε, ἐλέησον. (3)
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν
ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πόλιν ταύτην,
καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς,
λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός,
μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου
πολέμου, καὶ αἰφνιδίου θανάτου, ὑπὲρ
τὸν ἵλεων, εὐμενῆ καὶ εὐδιάλακτον, γενέσθαι τὸν
ἀγαθὸν καὶ φιλάνθρωπον Θεὸν ἡμῶν, τοῦ
ἀποστρέψαι καί, διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν
καὶ νόσον, τὴν καθ' ἡμῶν κινουμένην, καὶ
ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης
δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς, καὶ ἐλεήσαι ἡμᾶς.
Κύριε, ἐλέησον. (3)
Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τοῦ εἰσακοῦσαι
Κύριον τὸν Θεὸν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν
τῶν ἁμαρτωλῶν, καὶ ἐλεήσαι ἡμᾶς. Κύριε,
ἐλέησον. (3)
Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ
ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων
τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν,
καὶ ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπὶ
ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἐλέησον
ἡμᾶς. Ἐλεήμων γὰρ καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς
ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν,
τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ
Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
αἰῶνας των αἰώνων.
Ἀμήν.
Δόξα... Καὶ νῦν... , Κύριε
ἐλέησον (γ'), Δέσποτα/Πάτερ
ἅγιε, εὐλόγησον.
Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς
ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.
(Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν) Χριστὸς
ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις
τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ
μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ
Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων
Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου,
ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου,
τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων,
τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων,
τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν,
τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ
καὶ Ἄννης, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι
καὶ σῶσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ
φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.
Εἶτα ὁ Ἱερεὺς
λέγει (ἀποκρινομένων ἡμῶν τὸ Κύριε, ἐλέησον,
συνεχῶς).
Εὐξώμεθα ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου.
Ὑπερ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων
Χριστιανῶν.
Ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καὶ πάσης τῆς ἐν
Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος.
Ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ἔθνους.
Ὑπὲρ εὐοδώσεως καὶ ἐνισχύσεως τοῦ
φιλοχρίστου στρατοῦ.
Ὑπερ τῶν ἀπολειφθέντων πατέρων, καὶ ἀδελφῶν
ἡμῶν.
Ὑπερ τῶν διακονούντων καὶ διακονησάντων ἡμῖν.
Ὑπὲρ τῶν μισούντων καὶ ἀγαπώντων ἡμᾶς.
Ὑπερ τῶν ἐντειλαμένων ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις
εὔχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν.
Ὑπὲρ ἀναρρύσεως τῶν αἰχμαλώτων.
Ὑπερ τῶν ἐν θαλάσσῃ καλῶς πλεόντων.
Ὑπὲρ τῶν ἐν ἀσθενείαις κατακειμένων.
Εὐξώμεθα καὶ ὑπὲρ εὐφορίας τῶν
καρπῶν τῆς γῆς.
Καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων
πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε
εὐσεβῶς κειμένων, καὶ ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων.
Εἴπωμεν καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν, τὸ Κύριε,
ἐλέησον, (γ' ).
ὁ Ἱερεὺς Δι' εὐχῶν...
ὁ Χορός. Ἀμήν.