ΤΣΤ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

ΙΟΥΛΙΟΥ

 

Μνμη τοῦ Ὁσου Πατρς μν Σιση τοΜεγλου.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

 

Ες τό, Κριε κκραξα, ψλλομεν ΣτιχηρΠροσμοια.

χος δ'

δωκας σημεωσιν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Φαιδρὰ ἐξαντειλε, καθπερ λιος σιε, ἡ πανορτος μνμη σου, ἀκτσιν στρπτουσα, τν σν ναρτων, πρξεων παμμκαρ, κακαταυγζουσα πιστν, τς διανοας φγγει θαυμτων σου. Ατν ον ορτζοντες, περιχαρς σε γεραρομεν, καπιστς μακαρζομεν, μοναζντων τκαχημα.

 

γγελος πγειος, οἷά περ λλος βωσας, ἐγκρατείᾳ τσμσου, μαρνας πανλβιε, κατας γρυπναις, καμνμην θαντου, διηνεκς μμελετν, τθεα Πτερ παυξανμενος, μεγσταις ναβσεσι, πρς φετν τὸ ἀκρτατον· θεν ντως κατντησας, ἐπ' ατν τν κρρειαν.

 

Θαμα πρ ννοιαν, ἐν τκοιμσει σου γγονεν, ὁσιφρον θεσπσιε, ἡνκα θασος, τν γων Πτερ, ἐπστη θρον· σπερ, γρ λιος σοφέ, τπρσωπν σου ξανατταλκε, δηλον τν στραπμορφον, τς σς ψυχς καθαρτητα, καπιστομενον παντας, οου τλους τετχηκας.

Δξα... Κανν... Θεοτοκον

Στκαθαρτατον, τοΒασιλως παλτιον, δυσωπΠολυμνητε, τν νον μου καθρισον, τν σπιλωμνον, πσαις μαρταις, κακαταγγιον τερπνν, τς περθου Τριδος ποησον, ὅπως τν μεσιτεαν σου, κατὸ ἀμτρητον λεος, μεγαλνω σζμενος, ὁ ἀχρεος κτης σου.

Σταυροθεοτοκον

φερες Πανμωμε, ἐν τκαρδίᾳ σου δστομον, Συμεν σοι ς φησε, ῥομφααν καττρωσαι, ἐν αττσπλγχνα, κατς διαθσεις, ὡς θεσω σν Υἱόν, ἐπτοξλου σεμνκρεμμενον· δικαὶ ἀνεκραγαζες· Τκνον μν μπαρδς με, ἀλλσπεσον νστηθι, ὡς προεπας μακρθυμε.

 

πολυτκιον χος α'

Τς ρμου πολτης καὶ ἐν σματι γγελος, καθαυματουργς νεδεχθης θεοφρε Πατρ μν Σιση, νηστείᾳ, ἀγρυπνίᾳ, προσευχῇ, ορνια χαρσματα λαβν, θεραπεεις τος νοσοντας, κατς ψυχς τν πστει προστρεχντων σοι· Δξα τδεδωκτι σοι σχν, δξα τσστεφανσαντι, δξα τῷ ἐνεργοντι δισοπσιν ἰάματα.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

 

Μεττν συνθη Στιχολογαν, οΚαννες τς κτωχου, κατοῦ Ὁσου οτος.

 

δα' χος πλ. δ'

σωμεν τΚυρίῳ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Πθεσι νεκρωθντα, ζωσν με Πτερ τας πρεσβεαις σου, τζωνν τν ζντων παρρησίᾳ πολλπαριστμενος.

 

ρωτι Πτερ θείῳ, ἔρωτας σαρκς ποκρουσμενος, ἠκολοθησας πθῳ, τκαλοντι Σισώῃ μακριε.

 

Αγλην ϋλον Πτερ, ἔνδον ν καρδίᾳ εσδεξμενος, ἐφωτσθης καπσαν, τν παθν τν χλν ξηφνισας.

Θεοτοκον

Σσν με τν ν ζλῃ, πασν δονν κλυδωνιζμενον, τν Σωτρα τεκοσα, τοπαντς τν γαλνην πανμωμε.

 

δγ'

Σετστερωμα ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Σρκα καθυπταξας, τλογισμστερρς σιε, τν δψυχν δειξας δουλείᾳ, τν παθν ταπενωτον.

 

Πνοις σου τν ρουραν, τν τς ψυχς σοφς σιε, καλλιεργν, στχυν παθεας, καθαυμτων ξνθησας.

 

Νκρωσιν νδδυσαι, ζωοποιν Χριστν νδοξε, ἰχνηλατν· θεν νιστν σοι, κανεκρος χριν δδωσι.

Θεοτοκον

Τπον γισματος, κανοητν γντρπεζαν, ἄρτον Χριστν, τν ζων τν λων, δεξαμνην μνομν σε.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Σετστερωμα, τν προστρεχντων σοι Κριε, σετφς, τν σκοτισμνων, καὶ ὑμνεσε τπνεμμου».

 

Κθισμα χος α'

Τν τφον σου Σωτρ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Σαρκς τς δονς, ἐγκρατεας ττνῳ, ἐνκρωσας σοφέ, ἀρετν μμελείᾳ· διτας ναβσεσιν, αξανμενος ριστα, Πτερ φθασας, πρς τν ορνιον τρβον, καπαρστασαι, ἀεΧριστσν γγλοις, Σιση Πατρ μν.

Θεοτοκον

Θεοσε κατροφν, καΜητρα κλει, ἐκ γλσσης μητρικς, ὁ τς χριτος κρυξ, Θεν τν ν σπλγχνοις σου, ἐγνωκς διΠνεματος, καὶ ἀμνν τεχθες, ατν δεκνυ δακτλῳ, κσμου αροντα, τς μαρτας Παρθνε, προσλψει τοχερονος.

Σταυροθεοτοκον

ρσσε Χριστέ, ἡ πανμωμος Μτηρ, νεκρν πΣταυροῦ, ἡπλωμνον βα· Υἱέ μου συνναρχε, τΠατρκατΠνεματι, τς ἡ ἄφατος, οκονομα σου ατη, δι' ἧς σωσας, ττν χρντων χειρν σου, σοφν δημιοργημα;

 

δδ'

Εσακκοα Κριε ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

πομβρίᾳ τς χριτος, Πτερ ποταμος θαυμτων νβλυσας, μολυσμν ποκαθαροντας, τος ν πστει μκαρ σοι προστρχοντας.

 

λυνκτοις δεσεσι, κατας πανημροις σιε στσεσι, τν ψυχν προκαθηρμενος, τς Τριδος οκον τατην δειξας.

 

ν ρμοις μκρυνας, Πτερ φυγαδεων καπροσδεχμενος, στν σζοντα μακριε, ὀλιγοψυχας κακακσεως.

Θεοτοκον

λατμητον ρος σε, πλαι ββακομ προεδε Πανμωμε, ὁ Θες ξ οὗ ἐπφανε, καὶ ἡμς φθαρντας νεκανισεν.

 

δε'

ρθρζοντες βομν σοι ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Νας τς τρισηλου θετητος, χρηματσας παθν τὰ ἰνδλματα, τς σς ψυχς ξεμεωσας.

 

Νεκρσας τς σαρκς σου τφρνημα, θεοφρε, νεκρος ξανστησας, τσυνεργείᾳ τς χριτος.

Θεοτοκον

Τν λιον τεκοσα τς χριτος, Θεοτκε, Παρθνε τν δυτον, ἐσκοτισμενον με φτισον.

 

δς'

λσθητμοι Σωτρ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τοκτους τονοητοῦ, πανωλεθραν διφυγες, ἐγκρτειαν προσευχν, ἀγπην νθευτον, κραταιν ταπενωσιν, καστοργν βεβααν, πρς Χριστν Πτερ κτησμενος.

 

Χριστς σου τπρς ατν, κατεθυνε διαβματα, ὁ δυνατς δυνατν, σαφς πειργσατο, πατοντα π' ὄφεων, κασκορπων κρας, θεοφρε Παμμακριστε.

 

Τνεσει τπρς Θεν, Θες σαφς χρημτισας, τπρς τφς λικῇ, στοργφς γεγνησαι· γγελος πγειος, θεοφρε Πτερ, ἐπουρνις τε νθρωπος.

Θεοτοκον

Μαρα τκαθαρν, τς παρθενας κειμλιον, καθρισν μου τν νον, παθν μαυρσεως, καπλρωσον χριτος, καδικαιοσνης, τν καρδαν μου Πανμωμε.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Ἱλσθητμοι Σωτρ· πολλαγρ αἱ ἀνομαι μου, καὶ ἐκ βυθοτν κακν, ἀνγαγδομαι· πρς σγρ βησα, καὶ ἐπκουσν μου, ὁ Θες τς σωτηρας μου».

 

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

ΤΣΤ' τοατομηνς, Μνμη τοῦ Ὁσου Πατρς μν Σιση τομεγλου.

Στχοι

Θεοτεθνηκς πυξίῳ προσεγρφη,

Θεου Σισης Πνεματος τπυξον.

ΒδΣισης γθεν ες ορανν κτῃ ἀμμων.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, Μνμη τς θλσεως τς γας Μρτυρος Λουκας τς Παρθνου, καὶ Ῥήξου Βικαρου καὶ ἄλλων πλεστων παθντων ν Καμπανίᾳ.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, Μνμη τοῦ Ἁγου ερομρτυρος στου (ἢ Ἀστεου), Ἐπισκπου Δυρραχου.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, Μνμη τν γων ποστλων ρχππου, Φιλμονος καὶ Ὀνησμου, κατν γων Μαρτρων πολλωνου, Ἀλεξανδρωνος καὶ Ἐπιμχου.

 

Οἱ ἅγιοι εκοσιτσσαρες μρτυρες, οτΛουκίᾳ κατῷ Ῥήξμαρτυρσαντες, ξφει τελειονται.

 

Τας ατν γαις πρεσβεαις, ὁ Θες, ἐλησον μς. Ἀμν.

 

δζ'

Παδες βραων ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

λην τοΠνεματος τν αγλην, ἀποδδεξαι νοκεκαθαρμνῳ, καφωστρ τν πιστς, βοντων χρηματζεις· Ελογητς εΚριε, ὁ Θες ες τος αἰῶνας.

 

Θείῳ πυρτς γκρατεας, ἐπυρπλησας κνθας μαρτας, καπρς φς νοητν, μετλθες νακρζων· Ελογητς εΚριε, ὁ Θες ες τος αἰῶνας.

Θεοτοκον

Σσν με Μτερ τοΣωτρος, συνεχμενον βυθῷ ἁμαρτημτων, καπαντοας χθροῦ, ἐξρπασον κακας, ἵνα τν σν σζμενος, μεγαλνω προστασαν.

 

δη'

πταπλασως κμινον ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Διηνεκσι χρμενος, προσευχας καδεσεσι, λμην κ ψυχς, τν τν παθν πλασας, κατς διανοας σου, τὸ ὀπτικν κθηρας· θεν προορν, προφητικς ξιθης, τμλλοντα Σιση, εσεβς ναμλπων· Λας περυψοτε, Χριστν ες τος αἰῶνας.

 

γγελικς βωσας, μετσματος σιε, κατς ναντας, ἐτροπσω φλαγγας, ἐντεθεν ες ϋλον, μτ' εφροσνης Πτερ ζων, ὅπου τν γγλων κατεσκνωσας τξεις, μεθ' ὧν νν νκρζεις· ερες ελογετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος αἰῶνας.

 

λομανοσαν πθεσι, τν ψυχν μου καθρισον, σοτας πρς τθεον ερας ντεξεσι, κατς συνεχοσης με, αχμαλωσας λτρωσαι, Πτερ θεοφρε, καθαρς να ψλλω· ΟΠαδες ελογετε, Ἱερες νυμνετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος αἰῶνας.

Θεοτοκον

γιασθεσα Πνευματι, ὑπεδξω ν μτρσου, τν Δημιουργν τς, ἀνθρωπνης φσεως, κατοτον κησας, ἀνερμηνετως Κρη γνή, ὃν καταπαστως, ἀνυμνοντες βομεν· οΠαδες ελογετε, Ἱερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος αἰῶνας.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Ἑπταπλασως κμινον, τν Χαλδαων τραννος, τος θεοσεβσιν, ἐμμανς ξκαυσε, δυνμει δκρεττονι περισωθντας τοτους δν, τΔημιουργῷ, καΛυτρωτῇ ἀνεβα· ΟΠαδες ελογετε, Ἱερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος αἰῶνας».

 

δθ'

φριξε πσα κο ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Δδεικται θαμα φοβερν, κατ' ατν σου τν καιρν τς κοιμσεως, ὑπρ τν λιον, τοσοπροσπου, Πτερ στρψαντος, ὅτε παρστησαν χοροί, Ἁγων τπνεμσου, παραληψμενοι, καΘετποιητπροσκομσοντες.

 

Τας θεαις Μκαρ καλλονας, ἐνηδμενος καθσει θεομενος, καλαμπρυνμενος, τας φανοτταις κεθεν λμψεσι, τν φωτοφρον σου πιστς, μνμην τος γεραροντας, τας κεσαις σου, ἀχλυδους τν παθν λμης λτρωσαι.

 

Δκαιος, ἄμεμπτος παντς, ἀπεχμενος κακοΠτερ γγονας, ὅσιος κακος, Θελατρεσας ν σιτητι, ἐπανεπασατο· διό, Τρις τκαρδίᾳ σου, ἧς νν τραντερον, ἀπολαεις τηλαυγς ξιγαστε.

Θεοτοκον

ξ ργων λως ν μοί, σωτηρα οχ πρχει Πανμωμε· τν νανταν γρ, ὁδεων τρβον σκτους πεπλρωμαι, ἀλλ' ἡ τφς τὸ ἐκ φωτς, ἡμν νατελασα, φτισον σσν με, μπαρδς με δεινς πολλμενον.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Ἔφριξε πσα κοή, τν πρρητον Θεοσυγκατβασιν, ὅπως ὁ Ὕψιστος, ἑκν κατλθε μχρι κασματος, παρθενικς πγαστρς, γενμενος νθρωπος· διτν χραντον, Θεοτκον οπιστομεγαλνομεν».

 

Καὶ ἡ λοιπὴ Ἀκολουθα, τοῦ Ὄρθρου καὶ Ἀπλυσις.