Ἐνῶ τά βλέμματα ὅλων τῶν Ἐθνῶν εἶναι στραμμένα αὐτές τίς ἡμέρες, Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Κύριέ μοι, κύριε Ἱερώνυμε, Πρόεδρε τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Συνοδικοί Σύνεδροι, Σεβασμιώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἅγιοι Ἀδελφοὶ, Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ, Ἐντιμότατοι κ. Βουλευταί, κ. Περιφερειάρχα, κ. Ἀντιπεριφερειάρχα, κ. Δήμαρχε Κορινθίων, Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες, κ. Ἐκπρόσωποι τῶν Στρατιωτικῶν, Ἀστυνομικῶν καὶ λοιπῶν Ἀρχῶν τοῦ Νομοῦ μας, Ἱερὲ Κλῆρε καὶ Ὁσιώτατες Μοναστικὲς Ἀδελφότητες, εὐσεβῆ Λαὲ τοῦ Θεοῦ, στήν Βραζιλία, ὅπου διενεργοῦνται οἱ Ποδοσφαιρικοὶ ἀγῶνες γιὰ τὸ Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου (τό γνωστό σέ ὅλους μας MUNDIAL), τὰ βλέμματα καὶ οἱ καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τῆς πόλεως Κορίνθου, ποὺ ἱστορικά ὑπῆρξε «μεγάλή τε καὶ πλουσία διὰ παντός», ἀλλὰ καὶ τῆς Κορινθίας ὁλόκληρης σήμερα στρέφονται εἰς αὐτὸν ἐδῶ τὸν συγκεκριμένο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου σάν στό μεγάλο πνευματικό μας Γυμναστήριο. Ἐστράφησαν ἤδη ἀπὸ τῆς 21ης τοῦ μηνὸς Ἰουνίου, ποὺ ἄρχισαν τά «Η’ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΑΥΛΕΙΑ 2014» καὶ ἰδιαιτέρως ἀπόψε καὶ αὔριο, ποὺ κορυφώνονται οἱ Λατρευτικὲς καὶ λοιπὲς Ἐκδηλώσεις πρὸς τιμὴν τοῦ Ἱδρυτοῦ τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καὶ πολιούχου Κορίνθου Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, μὲ τὴν τετιμημένη καὶ ἄξια παρουσία ὅλων Σας, οἱ ὁποῖοι φιλοφρόνως σπεύσατε καὶ ἀνταποκριθήκατε στὸ κάλεσμά μου, στὸ κάλεσμα τοῦ ταπεινοῦ Ἐπισκόπου τῆς Μητροπολιτικῆς αὐτῆς παροικίας, ἡ ὁποία ἐξόχως ἀποδίδει διαχρονικά τό σέβας καὶ τὶς εὐγνώμονες εὐχαριστίες της στὸν Πνευματικὸ της πατέρα Ἀπ. Παῦλο, τὸν ἕως τρίτου Οὐρανοῦ ἁρπαγέντα (Β’ Κορ. ιβ’ , 2) καὶ ὡς «Ἐθνῶν κήρυκα» πανορθοδόξως ἀναγνωριζόμενο.
Καί ἡ τοποθέτησή μας περί πνευματικοῦ Γυμναστηρίου γίνεται, γιατί καθὼς λέγουν οἱ Εἰδικοὶ Ἐπιστήμονες, ἡ ἀθλητικὴ ὁρολογία, ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ Θεῖος Ἀπόστολος κυρίως στὴν Α’ πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολή Του καὶ ποὺ εἶχε γίνει ἀντικείμενο σπουδῆς καὶ μελέτης κατὰ τὸ παρελθόν, ὑποδηλώνει τὴν γνώση καί τήν συμμετοχή του σ᾿ ἕνα μεγάλης ἐμβέλειας πνευματικό - ἀθλητικό γεγονός τῆς ἐποχῆς Του. Τήν ἐνταῦθα διοργάνωση τῶν Πανελληνίων ἀγώνων τῶν «Ἰσθμίων», πρὸς τιμὴν τοῦ Ποσειδῶνος, ποὺ θὰ παρακολούθησε πιθανόν ὁ Παῦλος! Ἐκεῖνος ὅμως κι᾿ ἄν τά ἐγνώριζε ἤ κι᾿ ἄν τά παρακολούθησε τά «Ἴσθμια» τά ἔβλεπε διαφορετικά. Τά ἔβλεπε πλήρως ἀπορροφημένος ἀπὸ τὸ ἔργο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καὶ τὴν σπορὰ τοῦ λόγου καὶ πεπεισμένος ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν καὶ τὰ πάντα καὶ σὲ Αὐτὸν ἡ Ἐκκλησία γνωρίζει καὶ μεταποιεῖ ὅλα ὅσα βλέπει καὶ παρατηρεῖ, ἔκρινε ὅτι κατά τίς περιοδίες Του τό ἀποτέλεσμα τῶν ἀγώνων Του δέν τοῦ ἐπέτρεπε νά ἀποβλέπει ἀλλοῦ ἤ μή μόνον «πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφεσ. δ’, 12). Κι᾿ αὐτό νά ἀποτελεῖ τόν ἀγῶνα Του, τό ἔργο Του, τήν ζωή Του.
Και ἰδού πώς ξεδιπλώνει τή σκέψη Του μέ ἀθλητική - ἀγωνιστική ὀρολογία: 1) «Δὲν γνωρίζετε, ὅτι ἐκεῖνοι πού μέσα εἰς στάδιον λαμβάνουν μέρος εἰς τὸ ἀγώνισμα τοῦ δρόμου, ὅλοι μὲν τρέχουν, ἕνας δὲ λαμβάνει τὸ βραβεῖον; Νὰ τρέχετε λοιπὸν καὶ σεῖς καὶ νὰ ἀγωνίζεσθε ἔτσι προσεκτικὰ καὶ ἀκούραστα, διὰ νὰ κερδίσετε τὸ βραβεῖον. 2) Καθένας δὲ ποὺ ἀγωνίζεται, ἐγκρατεύεται εἰς ὅλα, ἀκόμη καὶ εἰς τὴν τροφὴν καὶ εἰς τὸ ποτόν. Καὶ ἐκεῖνοι μὲν ἀγωνίζονται καὶ ἐγκρατεύονται διὰ νὰ λάβουν στέφανον, ποὺ φθείρεται, ἡμεῖς ὅμως ἀγωνιζόμεθα δι᾿ ἄφθαρτον στέφανον. Μιμηθῆτε τὸ παράδειγμά μου. Ἐγὼ λοιπὸν τρέχω ἔτσι, ὥστε ξεύρω καλὰ τί ζητῶ, διὰ ποῖον σκοπὸν ἀγωνίζομαι καὶ μὲ ποῖον τρόπον θὰ τὸν ἐπιτύχω. Δὲν παρουσιάζομαι σὰν νὰ πυγμαχῶ γρονθοκοπῶν τὸν ἀέρα καὶ ἀγωνιζόμενος στὰ κούφια, ἀλλ᾿ ὑποπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι» (Α’ Κορ. θ’, 24-27), φανερώνουν τὴν ἀλήθεια τῶν ὡς ἄνω. Ἀλλὰ καὶ ὅταν ὁ καιρὸς τῆς αὐτοῦ «ἀναλύσεως ἐφέστηκε» ἔγραφε στὸν ἀγαπητό του υἱό Τιμόθεο: «τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα, λοιπὸν ἀπόκειταὶ μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος» (Β’ Τιμ. δ’, 7).
Γνωρίζουν καί οἱ Κορίνθιοι, Μακαριώτατε, ὅτι ὁ Σαοὺλ τῆς Ταρσοῦ στάθηκε τὸ «σκεῦος τῆς ἐκλογῆς» τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσα στὰ Ἔθνη (Πράξ. θ’, 15) καὶ ὅτι ἡ ἐπιστροφή Του στὸ Χριστὸ εἶχε περισσότερη σημασία γιὰ τὴν Ἐκκλησία ἀπ᾿ ὅ,τι εἶχαν ὅλες οἱ ἄλλες ὁμαδικὲς μεταστροφές, ποὺ ἐπίσης θαυμαστῶς εὐλογήθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριο, ἀφοῦ καὶ οἱ πρόγονοί τους ἀλλὰ καὶ οἱ ἴδιοι καὶ ἡ καθ᾿ ὅλου Ἐκκλησία ὠφελεῖται μέχρι καί σήμερα καί θά ὠφελεῖται, ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, ἀπὸ τὴν ἐπιστροφὴ Του διὰ τῆς βιοτῆς, τῆς Θεοπνεύστου γραφῖδος καί τοῦ ἔργου Του. Σκηνὲς τοῦ καθημερινοῦ βίου, ποὺ συνδέονται μὲ τὸ ἐμπόριο, ποὺ διεξήγετο τότε, ὁ κοσμοπολίτικος χαρακτῆρας ἀλλὰ καὶ ἡ ἔντονη οἰκοδομικὴ δραστηριότητα τῆς Ἀρχαίας Κορίνθου, πού συνδέονται μέ τόν ἀγῶνα γιά ἐπιβίωση τῶν κατοίκων τῆς πόλεώς μας κατὰ τὰ χρόνια τῆς ἐδῶ παραμονῆς Του καί ἀπηχοῦνται στὰ ἀναγραφόμενα τῶν δύο πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολῶν Του, τόν κάνουν νά αἰσθάνεται καί νά θέλει νά ἐπιβεβαιώνεται ἡ ῥῆσι Του ὅτι ἐν τέλει: «τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστὸς» (Κολ. γ’, 11).
Γι᾿ αὐτόν τόν ἀγῶνα, πού διεξάγει καθημερινά ὁ κάθε Χριστιανός καί μάλιστα σέ καιρούς «δυσχειμέρους» σάν τίς ἡμέρες πού διανύει ἡ Πατρίδα μας, ὁ λαός τῆς Κορίνθου δι᾿ ἐμοῦ, Σᾶς καλωσορίζει ἅπαντας καί παρακαλεῖ Ὑμᾶς Μακαριώτατε πάτερ και Δέσποτα, τόν Πρωθιεράρχην τῆς καθ᾿ Ἑλλάδα Ἁγίας Ἐκκλησίας, τόν ἐπιδέξιον οἰακοστρόφον καί νηφάλιον κυβερνήτην νά διδάξετε παραμυθῶντας αὐτόν, ἀφοῦ πρωτίστως ἐκφράσωμεν τάς θερμάς υἱϊκάς εὐχαριστίας μας γιά τήν τιμήν καί τήν εὐλογίαν τῆς μεθ᾿ Ὑμῶν συμπροσευχῆς καί συναναστροφῆς.
Εὐχαριστοῦμεν δ᾿ ὅμως καὶ ἅπαντας τούς ἁγίους Ἀδελφούς, τούς Συνοδικούς Συνέδρους, Σεβ. Μητροπολίτες Θηβῶν & Λεβαδείας κ. Γεώργιον, Ἰλίου, Ἀχαρνῶν & Πετρουπόλεως κ. Ἀθηναγόραν, Ζακύνθου κ. Διονύσιον, Κηφισίας, Ἀμαρουσίου & Ὠρωποῦ κ. Κύριλλον, ὡς καί τούς Σεβ. Μητροπολίτες Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἰγνάτιον, Ξάνθης & Περιθεωρίου κ. Παντελεήμονα, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριον, Ζιχνῶν & Νευροκοπίου κ. Ἱερόθεον, Ρεθύμνης & Αὐλοποτάμου κ. Εὐγένιον, Νειλουπόλεως κ. Γεννάδιον, Ἀργολίδος κ. Νεκτάριον, Ἰωαννίνων κ. Μάξιμον, τόν Θεοφ. Ἐπίσκοπον Ἐπιδαύρου κ. Καλλίνικον καί τόν Θεοφ. Ἐπίσκοπον Διαυλείας κ. Γαβριήλ τόν καί Ἀρχιγραμματέα τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τοὺς ἀπὸ ἐγγὺς τε καὶ μακρὰν σπεύσαντας, διά νά τιμήσουν τὴν εὔσημον ταύτην ἡμέραν τῆς μνήμης τοῦ Οὐρανοβάμονος Παύλου στὴν «ὀλβίαν», τὴν «εὐδαίμονα Κόρινθον».
Μακαριώτατε ἔχετε τὸν λόγον!