ΤΚΘ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

ΙΟΥΛΙΟΥ

 

Μνμη τοῦ Ἁγου Μρτυρος Καλλινκου, κατς γας Μρτυρος Θεοδτης.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

 

Ες τό, Κριε κκραξα, ἱστμεν Στχους ς' καψλλομεν Στιχηρπροσμοια μφοτρων.

Στιχηρτοῦ Ἁγου

χος πλ. δ'

τοπαραδξου θαματος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Μρτυς Θεφρον Καλλνικε, ὑπρ τζν τθανεν, εσεβς προελμενος, τοΧριστοτν θνατον, ἀληθς ξεικνισας· θανασας θεν πτυχες, καὶ ἀνεσπρου μακαριτητος, ἔνθα ττγματα, τν γγλων πφυκε, καὶ ἀθλητν, πντων γαλλμενος, σκηνσας νδοξε.

 

Μρτυς παμμκαρ Καλλνικε, πρς ορτους χθρος, τν ἀόρατον Κριον, συμμαχαν μαχον, κεκτημνος νστησας, ἀθανασας μεγλα τρπαια, τν ξαλεφειν γν τε καθλασσαν, κατακαυχμενον, τ πυγμτν θλων σου, καταβαλν, κατ τν αμτων σου, καταποντσας οῇ.

 

Τν τς εσεβεας πρμαχον, κακαθαιρτην χθροῦ, καΜαρτρων συνμιλον, καναν τοΠνεματος, τοῦ Ἁγου γενμενον, τν στρατιτην τοΒασιλως Χριστοῦ, τν αμτων τὸ ἀδαπνητον, ὄντως θησαρισμα, τν πιστν τστριγμα, τν θαυμαστν, σμερον Καλλνικον, ὕμνοις τιμσωμεν.

Στιχηρτς γας

χος δ'

ς γενναον ν Μρτυσιν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ς παρθνον καΜρτυρα, ὡς Θεονμφην φθορον, ὡς τ θείῳ Πνεματι διαλμπουσαν, ὡς τν Χριστν γαπσασαν, ἐχθρν δασχνασαν, ὡς θλσασαν στερρς, καπολπλοκα βσανα, ὑπομενασαν, εφημομν σε πστει Θεοδτη, κατν μνμην σου τελομεν, τν φωταυγκασωτριον.

 

Νυμφευθεσα ν Πνεματι, τ Χριστδιπστεως, ὥσπερ προκα πνσεμνε προσεννοχας, τν σν μελν τν κατφλεξιν, τος πνους τν θλησιν, τος περους ακισμος, τν τοαματος πρσχυσιν, καπρς θλαμον, εσκσθης τν θεον στεφηφρος, Θεοδτη πρ πντων, τν στιμντων πρεσβεουσα.

 

ς γενναον δμαντα, ὡς θεφρονα Μρτυρα, ὡς τν πλνην λσασαν τοῦ ἀλστορος, κατν τς Εας πολμιον, γενναίῳ φρονματι, συμπατσασαν ες γν, εφημομν σε νδοξε, καχωρσασαν, Παραδεσου πρς πλτος Θεοδτη, θεωθεσαν κατυχοσαν, ἐπιτηδεου μεθξεως.

Δξα... Κανν ... Θεοτοκον

Φωτοφρον παλτιον, τοΘεοχαρε Δσποινα, καὶ Ἀγγλων χαρε τὸ ἀγαλλαμα, Χαρε δμ ἡ ἀνκλησις, καΕας λτρωσις, Χαρε κλμαξ νοητή, τος θνητος μετγουσα, πρς ορνιον, καὶ ἀκρατον δξαν, Χαρε κρτος, ὀρθοδξων Βασιλων, καὶ ἀρραγς φυλακτριον.

Σταυροθεοτοκον

ς ἑώρακε Κριε, ἡ Παρθνος καΜτηρ σου, ἐν Σταυρκρεμμενον ξεπλττετο, καὶ ἀτενζουσα λεγε· Τσοι νταπδωκαν, οπολλν σου δωρεν, ἀπολασαντες Δσποτα; λλδομαι· Μμε μνην ἐάσς ν τκσμῳ, ἀλλσπεσον ναστναι, συνανιστν τος Προπτορας.

 

πολυτκιον χος δ' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ΟΜρτυρς σου Κριε, ἐν τῇ ἀθλσει ατν, στεφνους κομσαντο τς φθαρσας, ἐκ σοτοΘεοῦ ἡμν· σχντες γρ τν σχν σου, τος τυρννους καθελον, ἔθραυσαν καδαιμνων, τὰ ἀνσχυρα θρση. Ατν τας κεσαις Χριστὲ ὁ Θες, σσον τς ψυχς μν.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

 

συνθης Στιχολογα, καοΚαννες τς κτωχου, κατν γων.

 

Κανν τοῦ Ἁγου Καλλινκου, οὗ ἡ Ἀκροστιχς.

θλητΚαλλνικε, τν δν δχου εμενς.

 

δα' χος δ'

ρματα Φαρα ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ρματι νοητῷ, ἐπιβς ς ληθς, τρισττας πντισας, τονοητοΑγυπτου, ἐν ττν αμτων σου ρυθρᾷ, Μαρτρων κλος Καλλνικε.

 

Θεαν περιβολν, ἐνδυσμενος, Σοφέ, στολν τν πγειον, ἀπεξεδσω παμμκαρ, καπρς τν γνα ρμησας, κατν χθρν θριμβευσας.

 

Λσας τς τοῦ ἐχθροῦ, πολυπλκους μηχανς, δεσμες ν τος θλοις σου, καὶ ἀνενργητον τοτον, ἔρριψας ες γν Καλλνικε, κατος ποσσου συντριψας.

Θεοτοκον

νπερ τν Προφητν, προερακε χορς, ὡς πλην ορνιον, καβτον κατφλεκτον, σΠαρθενομτορ χραντε, Θεν τεκοσαν πγνωμεν.

 

     Κανν τς γας Θεοδτης, οὗ ἡ Ἀκροστιχς.

Τν πρς Θεν μοι Μρτυς θυνον τρβον.

 

δα' χος δ'

Θαλσσης, τρυθραον ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τς θεας, φωτοδοσας χριτι, καταλαμπρνεσθαι, τος μνητς σου μρτυς τοΧριστοῦ, Θεοδτη δυσπησον, μαρτυρικλαμπρτητι, καπαρθενίᾳ διαλμπουσα.

 

θείῳ, δυναμωθεσα Πνεματι, κακαταισχνασα, τν πονηρν πνευμτων τν πληθν, Θεοδτη πανεφημε, πνευματικας φαιδρτησι, τος σὲ ὑμνοντας καταφαδρυνον.

 

Νομμως, πρς τος γνας νδοξε, Μρτυς χρησας, τν θεοπνεστων λγων διδαχας, κοσμουμνη λαμπρτατα, κατς βουλς μρανας, τν σεβοντων παναοδιμε.

Θεοτοκον

Παρθνος, τ Βασιλεπαρστασθαι, σὺ ἀπηνχθης Χριστῷ, τς κλεκτς πσω κασεπτς, ὑπρ νον Θεομτορος, καὶ ἱερν νθημα, ἐπουρανου ναογγονας.

 

Τοῦ Ἁγου

 

δγ'

στερεν βροντν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ΤτοΧριστοῦ ἀγπτετρωμνος, ὁ Μρτυς νκραζεν, ἐν τος γσιν γκαρτερν· Ες σμν δραμομαι μρων, ἀκολουθν τ Πθει σου, τ θλσει τ δι' αματος.

 

νεπιβολευτος διετηρθης, ἐκ τν βελν τοῦ ὄφεως· τν σν γρ πτρναν σοφιστς, ἐν τος λοις διατρσας, τν κεφαλν συντρβεται, Καλλνικε τος θλοις σου.

 

Κατατεμν τς πλνης τς κνθας, μαχαρτ τοΠνεματος, τν τοΧριστοπστιν πλανς, ἐγεργησας Παμμκαρ, ες κατν τος πνους, προσξας τ Δεσπτσου.

Θεοτοκον

νερμηνετου τκου καλοχεας, σμνη μτηρ γγονας, ἐν τνηδϊ σου τν πρσοῦ, συλλαβοσα Θεν Λγον, καγαλουχοσα Παρθνος, ὡς βρφος τν προναρχον.

 

Τς γας

 

Εφρανεται πσο ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ημτων σου τας πλοκας, περισχεθες δυσσεβς τραννος, τας φυλακας ετο, ἀντικατασχεν τν νδρεαν σου.

 

πθος τοΘεοῦ, τν προθυμαν τς ψυχς ετονον, Μρτυς Χριστοῦ ἔδειξε, καὶ ἡ τοΣωτρος ππνοια.

 

Σαρκς μν περιφρονεν, ἐπιμελεσθαι δψυχς σπευσας· θεν δεινας μστιξι, κατατεμνομνη πφερες.

Θεοτοκον

Θυμαμα προσηνς, ἐπιτεθν μαρτυρικος νθραξι, τ νοητῷ ἄνθρακι, τ κ τς Παρθνου σγγονας.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Εφρανεται πσοί, ἡ Ἐκκλησα σου Χριστκρζουσα· Σμου σχς Κριε, κακαταφυγή, καστερωμα».

 

Κθισμα χος γ'

Θεας πστεως ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Ζλον νθεον, ἐν τψυχσου, ἔχων νδοξε, τος νομοντας, διακενς καρτερικς διλεγξας, καὶ ὁμιλσας βασνοις δινυσας, τν σν γνα γενναίῳ φρονματι, Μρτυς Καλλνικε, Χριστν τν Θεν κτευε, δωρσασθαι μν τμγα λεος.

Δξα... Τς γας

χος δ'

Ὁ ὑψωθες ν τΣταυρ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τν ραιτατον Χριστν γαπσασα, καδι' ἁγνεας τν ψυχν ρασασα, διπαντοων πνων τε καθλψεων, τοτκατηγγησαι, ὥσπερ μωμος νμφη· θεν σε ξωσεν, ορανων θαλμων, ὑπρ μν πρεσβεουσαν ατῷ, τν στιμντων σεμνΠαμμακριστε.

Κανν ... Θεοτοκον

ΤΘεοτκῳ ἐκτενς νν προσδρμωμεν, ἁμαρτωλοκαταπεινοκαπροσπσωμεν, ἐν μετανοίᾳ κρζοντες κ βθους ψυχς· Δσποινα βοθησον, ἐφ' ἡμν σπλαγχνισθεσα· Σπεσον, ἀπολλμεθα, ὑππλθους πταισμτων. Μὴ ἀποστρψς σος δολους κενος· σγρ καμνην λπδα κεκτμεθα.

Σταυροθεοτοκον

παναμμητος μνς καΠαρθνος, ὃν πεκησεν Υἱὸν πλωμνον, ἐπΣταυροῦ ὡς βλεψεν δναις τν ψυχν, καιραις κατεπλττετο, καὶ ἐβα θρηνοσα· Ποσου Τκνον φλτατον, δωρεν καθαυμτων, μνμη ν πλαυσεν, ὁ ἀχριστος δμος; Ἀλλ' ες τσσαι γνος τν βροτν, τατα νν πσχεις· μνσου τεσπλαγχνον.

 

Τοῦ Ἁγου

 

δδ'

Εσακκοα Θες ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Λελουμνος ν τας οας, τν σν αμτων, παμμκαρ φθης, καθαρτατος τ πνεματι, καες λξιν φθασας, τν σωμτων Μρτυς Καλλνικε.

 

Λθος ντιμος ληθς, ᾠκοδομθης τ κκλησίᾳ, καναος εδλων σεισας, καες γν κατβαλες, τ κλινεῖ ἐνστσει τν θλων σου.

 

οβλους τς τν χθρν, θωπεας ντως πσω Μρτυς, ἐν τος λγοις δτοΠνεματος, τν ψυχν ωννμενος, καττς πλνης στησας τρπαιον.

Θεοτοκον

Νν σε βτον τν ν Σινᾷ, προδιαγρφων Μωσς μγας, ἀκατφλεκτον ἑώρακε, τπρ τς Θετητος, ἐν τνηδϊ φρουσαν χραντε.

 

Τς γας

 

Δι' ἀγπησιν Οκτρμον ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

πτερωμνη τ ρωτι τοΔεσπτου, τν λγεινν βασνων, οκ σθνου θεφρον, τν νον μεταστσασα, πρς τν σοποθομενον.

 

Ὁ ἀπατσας τν Εαν ν Παραδεσῳ, καταπατεται Κρης, ὑππδας ραους, Θεοδτης μρτυρος ς οσης θεφρονος.

 

Νενυμφευμνη Νυμφίῳ τ θαντῳ, δισαρκς θαντου, πρς ζων μετετθης, αωνας λξεως τυχοσα Πανεφημε.

 

Θεοτοκον

Μεμυημνη τθεα τ κ Παρθνου, καΘεοτκου Κρης, σαρκωθντι βας· Σμου εφιλνθρωπε, ἰσχς τε καὶ ὕμνησις.

 

Τοῦ Ἁγου

 

δε'

ντειλν μοι Κριε ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

λϊ περιπεσον, ἀνυποσττΚριε, καὶ ἐν βυθτς μαρτας τε, κατ καταιγδι τν δεινν μου πρξεων, ἐμπαγες κραυγζω σοι· Σγενομοι βοηθς.

 

Κρηπσι καθηλομενος, τος πδας Μρτυς ψαλλες· ν τῇ ὁδτν μαρτυρων σου, πλουσως κατετρφθην, ἀθλοθτα Δσποτα, ὑπομνων στγματα, τ λπδι τν μισθν.

 

λαίῳ στν λεον, καλς μπορευσμενος, τομαρτυρου τν λαμπδα σου, ἐφαδρυνας Παμμκαρ, δι' ἧς λος γγονας, ἱερεον μωμον, ὁλοκατωμα δεκτν.

Θεοτοκον

Τν Προφητν τκρυγμα, καὶ Ἀποστλων καχημα, κατν Μαρτρων γκαλλπισμα, ὑπρχεις Θεοτκε, Θεν Λγον φρουσα, ὑπρ λγον Πναγνε, τν πραἰώνων κ Πατρς.

 

Τς γας

 

ΣΚριμου φς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

νος σου εσεβς, τ γπτοΚτσαντος, ἑνομενος Θεοδτη, τν τοκσμου δων, ετνως κατεφρνησεν.

 

θνουσα τν σν, λογισμν πρς τν μλλουσαν, αἰώνιον εφροσνην, ἀθυμας βασνων, καπνων οκ φρντισας.

 

Μακρτης μερν, κατερπνὴ ἀγαλλασις, δεδρητασοι θεφρον, ἀντκπων ν εδες, καπνων τν κολσεων.

Θεοτοκον

Αθεαι δωρεαί, τας παρθνοις καμρτυσι, πηγζουσιν κ Παρθνου, τοΧριστογεννηθντος, τς μνης Θεομτορος.

 

Τοῦ Ἁγου

 

δς'

Τν πταισμτων τ ζλ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

τς πομνης σου μνδρα νεπβατος, ἐκ τν θηρων τηρθη τν αρσεων· τν σν γρ θλων νδοξε, κατχουσα τν στερρν βακτηραν, τν λκων φθη δικτρια.

 

Νξ λθη τς πλνης τ θλσει σου, καττς πστεως κλλος ξαντειλεν, ἐν τῇ ὁμολογίᾳ σου Παννδοξε, τς Τριδος πλτα, ὡς λιος ν τος πρασιν.

 

ς τς πστεως κρυξ κριβστατος, τ σεβοντι βας τοιμτατα· Τὶ ἀπειλες τ χοντι δμαντος, τν ψυχν στερροτραν· τβλη γρ τν θων κοφα.

Θεοτοκον

Διαμνεις κ τκου πειργαμος, ὡς πρτοτκου καὶ ἀνπαφος· τγρ ν σομυστριον Θενυμφε, ὑπρ ννοιαν πσαν, καπντα λγον γνωρζεται.

 

Τς γας

 

Θσω σοι, μετφωνς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ομφααι, ατοῦ ἐχθροες τλος ξλιπον· νν γρ νενιδες τοτον, καπαρθνοι κραι καταπατοσι, τ δυνμει, τ τοΣταυροπροδλως ωννμεναι.

 

Τν πτσιν, τς προμτορος Εας νρθωσαν, αθυγατρες ατατης, τος τς νκης θλοις στεφανωθεσαι, καποικλα, περιφανς γερασαι τρπαια.

 

πστης, τν τοπυρς δριμτητα πνσοφε, τοσονυμφου τ πθῳ, Θεοδτη μρτυς πυρπολουμνη, κατν φλγα, τς πτης νδρεως κατσβεσας.

Θεοτοκον

Στματι, θεολγκαγλσσθεφρονι, τς τν τυρννων θωπεας, ἀπεκροσω Μρτυς τν κ Παρθνου, σαρκωθντα, θεολογοσα τς Θεομτορος.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Θσω σοι μετφωνς ανσεως Κριε, ἡ Ἐκκλησα βοσοι· κ δαιμνων λθρου κεκαθαρμνη, τδι' οκτον, ἐκ τς πλευρς σου εσαντι αματι».

 

Συναξριον

ΤΚΘ' τοατομηνς, Μνμη τοῦ Ἁγου μρτυρος Καλλινκου

Στχοι

 

Τατῇ ἡμρᾳ, Μνμη τς γας μρτυρος Θεοδτης, κατν τκνων ατς.

Στχοι

 

Οἱ ἅγιοι μρτυρες πατρ καμτηρ μετδο τκνων ατν, πυρτελειονται.

 

Τατῇ ἡμρΜνμη τν γων μαρτρων Μμαντος καΒασιλσκου, ἐν τος Δαρεου, κατν γων Βενιαμν καΒηρου, πλησον τν Παλατων τοῦ Ἑβδμου. Καμνμη τομακαρου ωννου τοΣτρατιτου, καΚωνσταντνου Πατριρχου Κωνσταντινουπλεως, κατοεσεβος Βασιλως Θεοδοσου τοΝου.

 

Τας ατν γαις πρεσβεαις, ὁ Θες, ἐλησον μς. Ἀμν.

 

Τοῦ Ἁγου

 

δζ'

Πρ φλγον γγελος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

δονς μοι πρξενα, ττν κολσεων πρχουσι φβητρα· ογρ πρ οὐ, μστιγες, τοῦ ἀληθος ραστομου, ὁ Μρτυς βα, χωρσει με.

 

Νευρομενος νδοξε, τ συμμαχίᾳ Χριστοῦ, ες γν τν ντπαλον, ἐκπαλασας ρριψας, καφερωνμως δεχθης, καττν τυρννων καλλνικος.

 

Διβολον σχυνας, Ἀγγλους εφρανας, τος θλοις σου, Ἔνδοξε, καΧριστῷ ἐκραγαζες· Ελογητς εἶ ὁ μνος, ὑπρχων Θες τν Πατρων μν.

Θεοτοκον

λυσας τ τκσου, Παρθνε χραντε, Εας της προμτορος, τν ρν· πρχεις γρ, Μτηρ τοπντων Δεσπτου, τος πσι χαρν προξενσασα.

 

Τς γας

 

ν τκαμνῳ Ἀβραμιαοι ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

μειρομνη τς Βασιλεας Μρτυς τν ορανν, τρβον, τν στενν διδευσας κλινς, δι' ἀθλσεως κραυγζουσα· Ελογημνος εἶ ἐν τνατς δξης σου Κριε.

 

Θηριωδας τς μοττης πεδεξατο, ἔργον, Θεοδτη μρτυς δυσσεβς, κατατμνων σε τας μστιξιν· Ελογημνος εἶ ἀναβοσα· Θεμου καΚριε.

 

πομονς σου, κακαρτερας τε πχειρα, δξαν, κατρυφν νλεθρον Χριστς, Θεοδτη δωρσατο· Ελογημνος εἶ ἀναβοσῃ, Θεμου καΚριε.

Θεοτοκον

Νενεκρωμνην, τν νθρωπνην φσιν γειρας, μνη, σζων θνατον τν Χριστν, Θεονμφευτε γεννσασα· Ελογημνη σὺ ἐν γυναιξν, ὑπρχεις πανμωμε Δσποινα.

 

Τοῦ Ἁγου

 

δη'

Τσμπαντα Δσποτα ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Χαροις ντρφημα, τν θλητν τς ληθεας, Χαροις τκαλλπισμα τς πστεως κακλος, Χαροις λαμπρτατος τν μαρτρων φωσφρος, ὁ τν πλνην σκεδσας τ θλσει σου, κατφς ναλμψας τ κσμῳ, Καλλνικε πνσοφε.

 

τραννος σχνθη, τ τν γνων σου νστσει, ἡττθησαν δμιοι τος μλωψσου Μκαρ, τος λοις τς πτρνης σου κατετρθη πλνη, κατεφλχθη δπντα καὶ ἠφνισται, τν εδλων τεμνη, πυρὶ ἐναθλοντς σου.

 

πρ τν τιμντων σε, τ πρς Θεν σου παρρησίᾳ, Καλλνικε χρμενος, ἱκτευε παστως, τς πομνης σου πρστηθι, ἐξαιρομενος τατην, τν ποικλων παγδων τοῦ ἀλστορος, καστηρζων τ πστει· ν σογρ αχεκακρατνεται.

Θεοτοκον

ν Πνεματι Προφται, στν Παρθνον προτυποσι, σκηνν τε κατρπεζαν, καστμνον καλυχναν, καὶ ὄρος πανγιον, κανεφλην καπλκα, κιβωτν τε καὶ ῥάβδον, πλην νθεον, δι' ἧς πσιν νθρποις, ἠνοχθη πλαι Παρδεισος.

 

Τς γας

 

Χερας κπετσας Δανιλ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Οδν θληφρε τν δεινν, οπρ ομστιγες, οδστρεβλσεις μελν, ἀλλ' οδθνατος σχυσε, διαρρξαι τν συνφειαν, πρς τν Δεσπτην καστοργν, δι' ἧς κραγαζες· Ελογετε, πντα τὰ ἔργα Κυρου τν Κριον.

 

Νυμφνα τερπνν κακαθαρν, ὁ σς νυμφος Χριστς, σονν δεδρηται, διπλας κλμπουσαν χρισι, καθορν σε πανσεβσμιε, ὄνπερ ποθσασα θερμς, χαρουσα ψαλλες· Ελογετε, πντα τὰ ἔργα Κυρου τν Κριον.

 

Τπθκατλληλον σχν, ὁ ἐραστς σου Χριστς, σαφς νπνευσε, δι' ἧς τν στεκτον λεγξας, ἀθετητα Πανλβιε, κατος ποικλους πειρασμος, ἔφερες ψλλουσα· Ελογετε, πντα τὰ ἔργα Κυρου τν Κριον.

Θεοτοκον

Ῥήμασιν πμενοι τος σος, σμακαρζομεν θεομακριστε, μακαριτητος νθεον, ερηκτες σε πθεσιν, τν τν μακριον μν, Λγον γεννσασαν, ᾧ βομεν· Πντα τὰ ἔργα μνετε τν Κριον.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Χερας κπετσας Δανιλ, λεντων χσματα, ἐν λκκῳ ἔφραξε, πυρς δδναμιν σβεσαν, ἀρετν περιζωσμενοι, οεσεβεας ρασταί, Παδες κραυγζοντες· Ελογετε, πντα τὰ ἔργα Κυρου τν Κριον».

 

Τοῦ Ἁγου

 

δθ'

Τν σπορον τκον σου ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

φνθη σοι νωθεν, ὁ χιτν τς πστεως, δι' οὗ ἀπεγμνωσας τν χθρν ν σταδίῳ, Μρτυς νδοξε.

 

Μεμηνς τραννος, ὑπεκλειν ετο, θωπεαις τν Μρτυρα, ἀλλ' ατς τ πστει στερωτο.

 

Εθς λοκατωμα, καδεκτν θυμαμα, Καλλνικε νδοξε, τ πυρτν γνων προσηνχθης Θεῷ.

 

Νον σε Παρδεισον, οπιστογνωρσαντες, τος πνοις τν θλων σου, ὡς κ θεων ναμτων ποτιζμεθα.

 

ραοι οπδες σου, ἀθλητΚαλλνικε, τος λοις πειρμενοι, καπρς κρυγμα θεον πορευμενοι.

Θεοτοκον

Σκπην σε κεκτμεθα, καλιμνα Πναγνε καὶ ὅπλον καὶ ἄγκυραν, καβεβααν λπδα ν κινδνοις εί.

 

Τς γας

 

Λθος χειρτμητος ρους ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

λεων γενσθαι θεφρον, τν σν θνατον Νυμφον, ὑπρ τν μνοντων σε πθῳ, δυσπει Μρτυς ξιοθαμαστε, διπαντς κλμπουσα, τας λαμπηδσι τας τς χριτος.

 

Βματι παρστηκας ντως, σν παρρησίᾳ τοΔεσπτου, οα εσεβς τε καΜρτυς, δι' ἀμφοτρων εαρεστσασα, τ τν σχν σοι πνεσαντι, καπλουτοδτως στεφανσαντι.

 

λη εκαλΘεοδτη, πεποθημνη τ Δεσπτ· λη φωτοφρος πρχεις, καμμος λως Μρτυς οκ στιν ν σο· σγρ διπλας τας χρισι, διαφερντως κεχαρτωσαι.

Θεοτοκον

Νμφη καγενντρια φθης, τοῦ ἁπντων Βασιλως· σγρ τν π' αἰῶνος φνης, ἁγιωτρα πσης τς κτσεως, καδισοσζμενοι, σΘεοτκε μεγαλνομεν.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Λθος χειρτμητος ρους, ἐξ λαξετου σου Παρθνε, ἀκρογωνιαος τμθη, Χριστς συνψας τς διεστσας φσεις· διὸ ἐπαγαλλμενοι, σΘεοτκε μεγαλνομεν».

 

ξαποστειλριον

πεσκψατο μς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Καθανοσα ζωηρν, αμτων μρον βλυσας, ὡς ν Θεζντι ζσα, καδιαθκης τς ατοῦ, κληρονμος ξωσαι, Θεοδτη φρουροσα, τος πθῳ ὑμνοντς σε.

Θεοτοκον

πλατυτρα ορανν, πρς ορανν πρασα, μκαταλπς γαθή, ἡμς τος κτω γηγενες, πρς τν εσπλαγχνον Κριον, χερας ες μεσιτεαν, τοΚσμου φπλωσον.

 

Καὶ ἡ λοιπὴ Ἀκολουθα, ὡς σνηθες, καὶ Ἀπλυσις.